krótko i nie na temat! ;)

Determinizm, przypadek, przyczynowo-skutkowość?
Odwieczny dylemat filozoficzny.
Uwielbiam zastanawiać się czy poszedłem w tę stronę lasu czy inną powodowany wolną wolą, czy może jednak niekoniecznie.
Jeżeli nie mamy wolnej woli, to co kieruje naszymi wyborami, decyzjami?
Gdzie zaczyna się proces decyzyjny?
Na czym się zasadza?
Jaką role pełnią doświadczenia czy podświadomość w podejmowanej decyzji?

Zadaję sobie te pytania, bo targa mną w oczywisty sposób bardzo prozaiczny dylemat.
Otóż to taki - co zobaczyłbym i jaki fragment wszechświata ujrzał, gdybym skręcił w lewo, a nie w prawo?
I analogicznie, co byłoby gdybym tu gdzie się znalazłem, był pięć minut wcześniej, a może później?

Niestety wiem z czego wynika to rozumowanie ... z pazerności, z głodu bycia jednocześnie wszędzie i zobaczenia wszystkiego!
I wiecie co?
Całe szczęście, że tak się nie da!
Ta ciekawość zaspokajana wyłącznie mikroobserwacjami malunieńkich fragmentów ogromnej osobliwości jaką jest natura, podsyca ten głód, tę chęć poznawczą.
To wieczny niedosyt wyrywa mnie z domu i każdego niemal dnia gna do lasu.
To nie chodzi o zdjęcia, nawet chyba nie o pojedyncze obserwacje.
To wielkie doświadczanie, coś jak wypełnianie ogromnej krzyżówki, by na końcu mieć składowe do hasła.
Uspokajam - nie łudzę się, że kiedykolwiek, ktokolwiek zwany pięknie z angielska "human being"
rozwiąże tę krzyżówkę w całości i skompletuje hasło - NIGDY!

Próbują fizycy, matematycy, filozofowie.
Ci, którzy "rozwalając" na atomy ciągi liczb pierwszych czy badając nieskończoności zbliżają się do hasła ... wariują! Niektórzy czując, że stanęli przed zagadnieniem, które może Ich unicestwić, rezygnują.
To hasło najwyraźniej nie jest dla nas!

Ale to oczywiście dygresja, bo co to ja chciałem ... ?
Chciałem prawdopodobnie pokazać zdjęcia i zastanawiając się jak doszło do ich zrobienia, niechcący "odpłynąłem" - sorki ;)

 Pięć minut później niebo już było zaciągnięte na 100%

 Ostatnie sekundy prześwitów!

 Teoretycznie po drodze ...

 Trzy sekundy później nawet bym nie wiedział, że wystartowała!

 Za chwilę dosłownie, samiczki nie było już w drugim planie.

 Trzy dni wcześniej nie było żółtego w tym kadrze.

 Zagapiła się i zapomniała uciec ... dlaczego???

Za dosłownie kilka sekund nawet bym nie wiedział, że tu była.

 Wystarczyło, że poszłaby kilka metrów bardziej w głąb lasu, nie widziałbym jej i jej maluszków.

 Wszedłem na nią ale gdybym tu był chwilę wcześniej, nie doszłoby do spotkania. Jej tu po prostu nie było!

Wiadomo - kwadrans!

Spójrzcie (smartfonowcy nie, nie mają szans) ile musiało się zbiec nieprawdopodobieństw, że sfotografowałem trznadla akurat gdy śledził lot owada!  ... Tego owada! :)

Myślicie, że robiąc zdjęcie "trznadlu temu" widziałem tego mikrusika? Nie!
Zobaczyłem go dopiero na zdjęciu. :)

 Dziś zmieściłem różnorodne zdjęcia, które mają wspólny mianownik - NIE MAM ZIELONEGO POJĘCIA CO SPOWODOWAŁO, ŻE MOGŁEM JE ZROBIĆ!
- zastać akurat taką, a nie inną sytuację
- w ogóle spotkać te stworzenia
- mieć przy sobie aparat (z kartą!)
- być w tym miejscu i w tym czasie
- w ogóle być!

Krótko mówiąc jakie było prawdopodobieństwo, że miliardy atomów krążących po wszechświecie skupią się w jednym miejscu tworząc powiedzmy tego zająca i kontynuując, że miliardy atomów, które stworzyły kilkadziesiąt lat wcześniej mnie, i że ja akurat będę w takim miejscu i w takim czasie, żeby go sfotografować?
Słuchajcie ... nawet nie poruszam tej kwestii, że produkujący mnie pod wpływem uczucia rodzice, też powstali z takich atomów i też ich ktoś wcześniej wyprodukował, a że pamiętam dziadków, wiem, że też pod wpływem uczucia! :)
Również nawet nie poruszam kwestii, że w nasieniu każdego samca w momencie aktu produkowania potomstwa, z racji milionowych ilości plemników, rachunek prawdopodobieństwa kompletnie ani mi, ani zającu temu nie sprzyjał!!!
A jednak to ja go spotkałem i to jego konkretnie!
Powiem tak - szans na to nie było najmniejszych!!!



p.s.
nie jarałem, nie wciągałem, nie wchłonąłem grzybków! ;)