Lis ma barwy jesieni!

Pierwsza obserwacja od razu skończyła się refleksją.
Różnie można myśleć o umaszczeniu lisa, nawet się zdziwić, że będąc drapieżnikiem "świeci oranżami" ale jedno trzeba przyznać - jesienią ma kamuflaż doskonały!

Gdyby leżał bez ruchu, nie wiem czy bym go zauważył. Taki liso-liść z niego :)

 Las liściasty o tej porze bardziej przypomina park miejski.

 Słońce grało na opadłych liściach, a ja czułem się jakbym był awatarem w jakiejś grze 3D.

 Momentami słońce rysowało znacznie ostrzej, cienie stawały się wyrazistsze.

 To pora roku, w której na jednej gałązce można zobaczyć liście kilku gatunków drzew :)

Liście, wszędzie liście. To doskonały pomysł natury na przywrócenie glebie składników odżywczych, które roślinność wykorzystała w mijającym okresie wegetacyjnym.  Teraz, jak również pod śniegiem będą przebiegały procesy gnilne (wszelkie bakteriozo i grzyby do dzieła!) Na skutek procesów metabolicznych tkanki liści zostaną powtórnie zmineralizowane i wraz z roztopami i deszczami wprowadzone do gleby.

 Udało mi się go złapać gdy w trakcie higienizacji piór wykonał akrobację, która poderwała drobiny wody. Otrzymałem fotograficzny prezent :)

W zasadzie gotowa grafika na ścianę :)

Opieńki. W trakcie robienia zdjęcia nie miałem pojęcia, że na kapeluszu grzyba w pierwszym planie usiadł owad.

Nie wiem jak one to robiły ale poruszały się dziś bezszelestnie na tych liściach!
Moje kroki za to było słychać z kilometra ...

 Nad rzeką nieco poeksperymentowałem.

 Tak powstała ta impresja na temat jesieni i rzeki.

Oraz ta.

Usiadłem nad bagienkiem, opadające liście wystukiwały ciekawe melodie.
Raz liść uderzył o korę drzewa, raz o inny liść, to o gałązkę, to o runo. Raz uderzał blaszką raz ogonkiem. Po jakimś czasie jeden z nich wylądował na daszku mojej czapki. Poczułem się częścią tej scenerii i tego miejsca. Las zaakceptował mnie jako ewentualne lądowisko liści. Uderzenie o daszek było jednym z dźwięków niekończącej się jesiennej ballady.
W pewnym momencie. dosłownie 4-5 metrów ode mnie, przeleciał jastrząb. Piękne przeżycie. Aparat niewzruszenie stał oparty o drzewo :)