Na studiach, nasz wykładowca od "Hodowli koni" (Prof. Tomczyński) dawał nam nieźle popalić, ale sympatii do tych wierząt nie zabił. Do końca życia będę pamiętał pytanie, na którym poległem - po czym rozróżnić konia o umaszczeniu dereszowatym, od siwego jabłkowitego? Dodam, że w pewnych wariantach umaszczenia, pozostaje tylko jedna cecha, która to rozróżnienie umożliwia :)
Korzyść studiowania hodowli zwierząt, była taka, że na praktykach studenckich, miałem niewątpliwą przyjemność kosztowania jazdy konnej w terenie.
Apaczem może nie byłem, ale co pojeździłem, to moje ;)
Do dziś dominują zimnokrwiste rasy, czyli cięższe i silniejsze rasy użytkowe. Spory odsetek to kuce, a najmniej jest koni gorącokrwistych, czyli najczęściej sportowych wierzchowców, w tym pełnokrwistych "arabów" i "anglików". Konie półkrwi, o ile dobrze pamiętam, są równie świetnymi wierzchowcami i są rasami szlachetnymi, a Polska ma na polu ich hodowli spore doświadczenia. To może być np. krzyżowka np. klaczy Wielkopolskiej czy Małopolskiej i ogiera rasy pełnokrwistej, ale nie chcę się wymądrzać, bo trochę lat od studiów jednak upłynęło.:)
Koń zachował wiele cech dzikiego zwierzęcia i dlatego lubię je obserwować w stadzie. Jedną z takich cech jest chociażby fakt, że w stadzie nigdy nie śpią jednocześnie wszystkie konie.
Zawsze któryś z osobników pozostaje na straży.
Koń jaki jest każdy widzi, więc postanowiłem pokazać je trochę inaczej.
Silnie unerwiona szczecina pyska, pomaga uszczegółowić ... doprecyzować informacje o pobieranym pokarmie i "przeczesywanym" podłożu.
Jak widać poniżej, są niezwykle precyzyjne i skrupulatne w tym procesie.
A o ich oczach ... o ich oczach powinien raczej pisać jakiś poeta może ...
A dziś, jakby na zamówienie, podczas spaceru ... takie sekwencje :)
CUDOWNE KONIKI BARDZO FOTOGENICZNE POZDRAWIAM
OdpowiedzUsuńsą bardzo wdzięcznym tematem do zdjęć :)
UsuńTen gniady to już w latach, zmarszczki nad oczami jak mój Franuś ma. Bardzo fajny post.
OdpowiedzUsuńdzięki:) Franusia widziałem osobiście - jest świetny! :)
UsuńTemat całkiem na
OdpowiedzUsuńczasie :-) konie to przepiękne zwierzęta. Polecam piękna piosenkę Seweryna Krajewskiego - Wschód słońca w stadninie koni. I to nawet w 35 rocznice śmierci Krzysztofa Klenczona, wybitnego rockmana który nota bene sporą część życia spędził na skraju naszej Puszczy - tj. w Szczytnie :-) sorry ze nie na temat, ale jakąś wenę znowu na noc po Twoim poście złapałem hehe. Pozdrawiam, Sew
RZECZYWIŚCIE, WYSZŁO NA TO, ŻE BARDZO NA CZASIE :))) - NIEPLANOWANE :))
UsuńPamiętam, że kazali nam rozpoznawać umaszczenie koni na zdjęciach, na których z trudem można było odróżnić karego od siwego:) PS. Fajne foty. Podobne zrobiłem gŁosiowi nad Biebrzą:)
OdpowiedzUsuńo i to może być świetny post ... "Biebrzański gŁoś z bliska!" :)))
UsuńAle jak i w tym poscie napiszesz, że to przypadek, to osobiście Cię zaszufladkuję w segmencie pod tytułem - NIE KOMENTOWAĆ :))))
Jedno słowo: kocham. Nie wymaga komentarza :).
OdpowiedzUsuńKasia z Olsztyna.
Kasiu z Olsztyna, kobiety mówiły mi to na różne sposoby i w różnych okolicznościach, ale na blogu jeszcze nie ;)
Usuńp.s.
oczywiście mówiła mi to tylko jedna, poznana pod sklepem łowieckim i jest moją pierwszą żoną i ten status się nie zmienił do dziś ;)
Krzysztof, genialne w Twoich postach jest to, że w każdym znajduję informację która chcę zgłębić. To jest cholernie motywujące do rozwoju. Z koniami mam nie wiele wspólnego. Jak większość z mojego pokolenia w wieku 14 - 15 lat czyścilismy boksy u Kojrysa w zamian za sobotnie przejażdżki crossowe po lesie. Oczywiście w siodle. Ot takie to doświadczenie. Szukałem wiedzy nt. różnicy między dereszem a siwym jabłkowitym i znalazłem info, że mają różny kolor włosów grzywy i ogona. Deresze mają ciemne a jabłkowite białe do siwego. Deresze nie siwieją z wiekiem a jabłkowite mają ciemne plamy włosia otoczone obwódką jasnego włosia. Jeśli to nie jest ta różnica to kaplituję ponieważ gdyby był stary skład fachowców w Janowie to zadzwoniłbym a tak to po co? Nikt mi nie odpowie. Thnx za "impulsy rozwojowe"
OdpowiedzUsuńto wielki komplement - serdeczności :) Do Janowa nie dzwoń, tam teraz nikt się nie zna na koniach :)))))
UsuńKoń to poczciwa bestia, ale - choć jestem formalnie właścicielem i jeżdzą na nim moje panie - wsiadam rzadko, wolę to co mam pod kontrolą - własne nogi, albo rower.
OdpowiedzUsuńZa najlepszych jeźdżców uważano Komanczów. Ale skoro nie byłeś Apaczem to tym bardziej Komanczem ;)
nie byłem Apaczem, tym bardziej Komanczem, a najgorsze, że nawet nie kowbojem :)
UsuńŚliczniaki oczywiście. I pokazane pięknie. Ja jednak najbardziej lubię je oglądać, bo w bliskim kontakcie wydają mi się trochę, jak by tu grzecznie powiedzieć, niespokojne? płochliwe? głupie?
OdpowiedzUsuńprawdą jest, że to ogromne i silne stworzenie zarządzane dość płochliwym mózgiem, ale są kochane. Przynajmniej dopóki nie nałapią narowów, nie spotkają nagle żaby na swojej drodze i innych przeszkadzajek ;)
UsuńAlbo zainteresują się muchą w pobliżu i dostaną nerwicy. Najlepiej gdy na grzbiecie jakiś początkujący nieborak siedzi.
UsuńCudowne zdjęcia :)) Fajnie, że są na nich też akcesoria jeździeckie bo naprawdę ciekawie to wygląda.
OdpowiedzUsuńraz na jakiś czas coś hodowlanego trafia przed mój obiektyw :) dzięki!
Usuń