Prosimy nie regulować odbiorników!

W czasach komuny gdy nadano ten komunikat, wiadomo było, że obraz w TV, drugiej po gorzale pasji Polaków, będzie zły. Będzie śnieżyło, będą pasy, ogólnie będzie kaszana. Kaszana była wszędzie dookoła i być może z tego powodu, ludzie niespecjalnie przeżywali gorszy obraz w TV.
Mało tego, ten komunikat wywierał działanie uspokajające, bo przynajmniej człowiek wiedział, że jego odbiornik jest OK, a problem ma nadawca. Odbiornik w komunie to było coś! To był symbol statusu, to trzeba było umieć załatwić!
Załatwić, bo w tamtych czasach nie kupowało się niczego co było poważniejsze od musztardy. Załatwiało się! Ot co.

I gdy w sobotę przed świtem wyruszyłem w teren, było jeszcze ciemno. Nie mogłem się niczego spodziewać. Gdy teoretycznie zaczynało świtać, obraz nie poprawił się! Jak to? Tak bez ostrzeżenia, bez komunikatu!
Okazało się, że najpoważniejszy póki co nadawca na Ziemi, sama natura, nadawała w sobotę obraz zamglony, niewyraźny i jak zwykle bez ostrzeżenia. Ale reklamacji nie składam. Uwielbiam mgłę.
Jest inspirująca.
Ukazuje znaną nam rzeczywistość w nowy, często ciekawszy sposób.
Pierwszoplanowe obiekty pozbawione rozpraszającego uwagę tła, zyskują na znaczeniu. Bardzo.
Na niektóre wręcz  pierwszy raz zwracamy uwagę.
Pytamy siebie, jak to, to drzewo było tu zawsze??? :)

I tak jadąc w stronę lasu, zauważam coś na polu. Nie mogę tego sklasyfikować, mgła nie ułatwia zadania, do tego jeszcze panuje głęboki półmrok. Wysiadam z samochodu.
Dzik!

 Wiem. Ale jest jeszcze prawie noc, ISO wysokie jak jasna cholera i to jedyne co było jasne o tej porze.

 Takie zdjęcie marzyło mi się od dawna.

Momentami coś tam było widać :))))

 O! Sarna. Podgatunek - polna, odmiana - niewyraźna.

Te trawy się mi się podobają ... się!

 No niestety gdy tylko jakieś towarzystwo było nieco dalej - kaszana! Dwa kozły z parostkami w scypule - to jeszcze udało się dojrzeć :)

A tu mgliste synchro.

 Nawet krótkie aleje wyglądały ciekawie.

 To jedno z drzew, które zobaczyłem dzięki mgle, dzięki temu, że drugie plany "osłabły".

 Momentami nie dawało się ich w ogóle zauważyć.

Gdy dopadłem tego kwiczoła, było całkiem całkiem, choć nie do końca wiem o co mi chodzi :)

A tymczasem w lesie ...

No bajeczka to mało powiedziane!

Wszędzie świeże tropy wilków. Kiedyś bardzo detalicznie opisałem jak rozpoznać tropy wilków i czym się charakteryzują, ale zwróćcie uwagę, że zawsze wyraźnie odciskają się środkowe pazury.
To jedna z cech, druga jest bezwzględne przyleganie pazurów do tropu i zakrzywienie ich ku środkowi. U psów rozjeżdżają się na boki. Wyjątek stanowi część ras prymitywnych, jak husky, malamut czy np. akita.
Tylny odcisk to trop przedniej lewej łapy. Jest wyraźnie większy i tylna poduszka różni się kształtem od sercowatej typowej dla tylnej łapy. (tu prawa tylna)

Ostatecznie około południa było już widać nawet kolory :))) Na zdjęciu powyżej widać jak pięknie parował śnieg. Lubie obserwować to zjawisko.