chruściel bagienny

Czyli kiedyś pospolita łyska. Kiedyś dotyczy pospolitości, choć być może tylko mi się wydaje, że jest ich mniej. Za młodu, gdy trenowałem wioślarstwo, widywałem je bardzo często. Teraz albo jestem rzadziej nad wodą, albo widuję je nie tak często z innych powodów.
Tak czy siak jest to gatunek dobrzemisiękojarzący, bowiem z młodością.
Coś w tym musi być, bo nie wszystko dobrze mi się kojarzy tylko dlatego, że było w młodości ... komunizm, przymusowa służba wojskowa, ostroboki, cukierki anyżowe i rajstopy w prążki na przykład nie!

Tych kilka zdjęć zrobiłem po drodze. Nie udało mi się uchwycić jakiejś szczególnej chwili ale sentyment do coraz rzadszych podwiejskich bagienek, oczek i remizek spowodował chęć publikacji.
To są enklawy, fragmenty przyrody wyrwane z beznadziei dzisiejszych czasów, upraw wielkopowierzchniowych i zanikającej za hipotetyczne eurocenty bioróżnorodności.
Uwielbiam zapach i wszelkie bogactwo takich miejsc.

Łyska ... skromnie piękna, waleczna, niewątpliwa ozdoba naszych zbiorników wodnych.

Biel widziana z tego kąta wyrysowuje piękny tribal na jej głowie.

 Niewątpliwy urok małych oczek.

Trochę jak z innego, egzotycznego świata.


Młode zdają się być niepodobne do rodziców.

Ale po pierzeniu to się zmieni.

W pełnym pędzie :) To jeszcze nielot więc jego jedyna bronią jest szybkie pływanie i rzeczywiście robią to w imponujący sposób.