sarna, niemy i leżące drzewa.

Przede wszystkim to dziś miało być słońce! Dziękuję, dwa dni ŁykEndu w chmurach. Pierwsze kroki skierowałem, nie wiedzieć czemu, w stronę czatowni. Decyzję podjąłem wbrew wszelkiej logice i takiż był efekt mojej nasiadówki. Jedyna sytuacja, która mnie szczerze rozbawiła, to moment, w którym złożyło się pode mną krzesełko. Fiknąłem koziołka do tyłu i gdy sobie wyobraziłem jak to musiało wyglądać z zewnątrz czatowni, bo z pewnością się zatrzęsła, to sam się do siebie śmiałem. Szczęśliwie aparat stał odstawiony, bezpiecznie oparty o świerk. W drodze do czatowni miałem jednak szczęście fotografować młodego koziołka w przecudnych okolicznościach przyrody.

Chwilę później miałem znacznie mniej szczęścia ... mała chmara z byczkiem nie dała się sfotografować w akceptowalny sposób. Ale co widziałem, to moje :)

Postanowiłem zrobić coś radykalnego, więc zmieniłem miejsce. Pojechałem do rezerwatu Las Warmiński. Jestem pewny, że nie musiałem tego pisać, bo to bodaj najczęściej odwiedzane miejsce przez foto-turystów. Nie miałem dziś ochoty na dziki las i wielkie łowy, ponieważ kolejny pochmurny dzień pozbawił mnie takich zapałów. Udałem się nad wodę, zabagniam się zatem, ale tłumaczy mnie nieco fakt, że Ustrych jest śródleśnym jeziorem. Były tracze, były gągoły, były nieme. Ptactwo wodne odpuściłem jednak i zrobiłem kilka bezsłonecznych kadrów.

To miejsce zna prawdopodobnie każdy :) Ja pierwszy raz trafiłem tu jako nastolatek.

podziały ... proste podziały kadru złamane jedynie lecącymi gągołami.

niemo kapiące dzioby ...

raj dla zimorodków!

las mangrowy ;)

ten gatunek mchu świeci nawet w pochmurne dni.