Niesłychana historia!

Ta historia pozostanie na wieki niesłychana, bo o niej napiszę, a nie opowiem, więc ... wiadomo, nikt jej  gruncie rzeczy nie usłyszy :)
Ruszam samochodem i na szybie obok mnie zauważam wędrująca muszkę.
Małą muszkę.
Bardzo małą muszkę!
Delikatnie otworzyłem okno i zmotywowałem ją do opuszczenia wnętrza pojazdu.
Pech chciał, że wleciała w niewidoczną pajęczynę, którą pająk rozpiął między lusterkiem, a drzwiami auta.
Samochód ruszył i miałem już nie zajmować się historia muszki, gdyby nie szokująca obserwacja.
W trakcie jazdy samochodem targało muszką niemiłosiernie. Wiatr opływający lusterko o mało nie urwał jej wraz z delikatna pajęczynką.
Gdy zacząłem zwalniać przed światłami, ze szczeliny między lusterkiem, a jego obudową, wyszedł i to bardzo spiesznie, właściciel pułapki.
Omotał naprędce muszkę, zaaplikował jej soki trawienne, i schował się w obudowie lusterka, czyli kryjówce.
Zdumiony zrozumiałem, że czegoś o owadach nie wiem.
Jakim cudem on się zorientował, że targana wiatrem sieć zawiera ofiarę?!?
Byłem w szoku.
Jego kończyna do końca której przymocowana jest "nić informacyjna" odróżniła drgania pełnej sieci od pustej, gdzie słowo pełna, mając na uwadze gabaryt muszki, to poważne nadużycie.

To była dygresja, która musiałem się podzielić.
Zróbcie z tym co chcecie, możecie nawet zapomnieć :)

W terenie byłem długo przed świtem.
Głupio jest być 40 metrów od jelenia i nie móc go sfotografować z powodu ciemności.
Pierwsze zdjęcia robiłem przy ISO 8000!

Aparat wariował z interpretacją kolorów, ale uwieczniłem fajnego byka. Jego harem liczył pięć łań.
To co mnie zaskoczyło, jeszcze nieco poryczał, mimo tego, że od ponad tygodnia jest cisza.
To był odgłos typowy dla końcowej fazy rykowiska. Bardziej skrzeczenie niż zadziorny ryk :)

W lesie było jeszcze ciemniej, ale to co ujrzałem, zamroziło krew we mnie na dłużej!

Monstrum!
Postanowiłem go nie prowokować do podniesienia głowy, bo mam ochotę go jakoś lepiej podejść.
Może mi się uda. To jest samotny byk. Nie prowadzi łań, nie ma przy sobie chłystów.
Schował się w starym lesie i nie opuszczał gęstych krzewin.
Mam nadzieję go jeszcze spotkać, choć gdy będzie sucho, nie mam szans.
Podszyt liściastego lasu jest jego ogromnym sprzymierzeńcem. Jest tam praktycznie nie do zaskoczenia.

Odchodziłem mając pewien niedosyt, na szczęście udało mi się spotkać kolejnego mocnego byka.
Warunki totalnie trudne. Ciemno i gęsto.
Mimo wszystko widać, że to kapitalny byk!

 Spojrzeliśmy sobie w oczy.


Przeszedł kilka kroków i ponownie spojrzał mi wgłąb układu nerwowego!

 Byliśmy bardzo blisko siebie, to zawsze robi na mnie wrażenie.


W końcu spokojnie odszedł

 Nie wiem czy to ten sam byk, czy kolejny, ale pół godziny później miałem jeszcze taką obserwację.

 Obserwacje zwierząt zwieńczył ostatecznie ten lis.

 Gdy opuszczałem las, dzień zaprezentował swoje lepsze, słoneczne oblicze.