Zygzakowate szczęście!

Za mną cudowny poranek z ogromem różnych spotkań i zdjęć.
Mimo wszystko opowieść poświęcam jednej bohaterce - żmii zygzakowatej.
Od dawna chciałem ją sfotografować, a od czasu gdy jest słonecznie, wiadomo było, że szwędają się gdzie popadnie szukając partnerki.
W ich małych ale jadowitych główkach szaleją teraz hormony i te kompletnie zdominowały masę mózgową. No ... maseczkę ;)

Wracałem znad rozlewiska. Byłem całkowicie kontent ze spędzonego tu czasu gdy uświadomiłem sobie, że ciśnienie w zbiorniku mojej wewnętrznej hydroprzepompowni przekroczyło dozwolony poziom.
Ludzka rzecz, o rany, no siku mi się zachciało i już, wielka sprawa. :)

Mimo włączonego już systemu ostrzegawczego, jak każdy porządny pies, szukałem odpowiedniego miejsca.
I chyba o to się wszystko opiera - o odpowiednie miejsce!
Wiecie o co chodzi z tym miejscem?
Zawsze szukam takiego, żebym nie tracąc czasu wyłącznie na fizjologię, mógł się jeszcze porozglądać, ot co!
Wiecie jak to jest, gdy proces się rozpoczyna ... trudno to opisać, ale ogarnia człowieka jakiś rodzaj błogostanu - ciśnienie schodzi, mózg przechodzi w stan alfa.
I w tym momencie, kiedy wiadomo, że procesu zatrzymać się już nie da i nawet nie powinno się tego robić, zauważam sunącą w moją stronę żmiję zygzakowatą!
Była spora jak na ten gatunek i grubaśna lekko.
Nie spieszyła się dając mi czas na ogarnięcie się, choć tak szybko jeszcze się nie "pakowałem" :)))

Wiedziałem że przesadzę z odległością do niej, więc mimo wszystko ubrałem rękawiczki.
Wprawdzie na jej karcie dań lądują ssaki, lecz głównie ryjówki, nornice itp. Mój gabaryt uspokajał mnie w tym względzie, ale wiadomo, "strzyżonego Pan Bóg strzyże!" U mnie nie miałby wprawdzie za dużo roboty, ale tak powiadają ;)

Gleba!
Już jestem na jej poziomie - ufff!
Udało się jej nie spłoszyć - wielka rzecz.
Sesja wystartowała.

Spojrzeliśmy sobie głęboko w oczy!

Prawie pocałunek :)

Foch! (z kobietami tak zawsze!)

Z języczkiem ;) Na szczęście nie buzi!

Mrówka wybrała chyba za dużą ofiarę jako cel swojej agresji :)))

Klocuszek :)

Tu jeszcze lepiej wdać, że to konkretna sztuka.

 W gotowości! Sesja przestała ją najwyraźniej bawić :)

W wersji "sprężynka"

No, idź już sobie! Dość tego!

Posłuchałem i poszedłem :)

p.s.
przepraszam za ten niemal naturalistyczny opis zdarzenia fizjologicznego, ale człowiekiem jestem z wszelkimi tego konsekwencjami i nie chciałbym abyście pomyśleli, że składam się głównie z nóg i aparatu ;)