Jelenie jak byk!

Świat bardzo rano, o czym wielokrotnie już pisałem, jest po prostu inny, niż ten, który znamy za dnia.
W najbardziej niezwykłych i niespodziewanych miejscach, można spotkać wszelkie żywiołki.
Dziś na przykład kolebałem się leniwie w okolicach miasta w zasadzie.
A w zasadzie nie w zasadzie tylko w rzepaku.
Zanim jednak się "zarzepiłem" na amen, spotkałem to "świtańskie cudo" ...

Nie zmieściła się w kadrze, bo ... blisko było, ale widzę w jej oczach jakąś nić zrozumienia moich fotostarań i chyba jednak świadomość własnej urody :)

 Jeżeli myślicie, że to zdjęcie żurawia li tylko, to jesteście w błędzie :)


Po chwili taka scena :)

 Było ich więcej.

 Wyskakiwały to tu, to tam jak pchły na grzbiecie płynącego psiaka.

 Trochę ich było.

na koniec jeszcze ten rzepakowy cudak :)

Z rzepaku wyszedłem jakbym wrócił znad Amazonki! Mokry, wyssany i zgryziony.
Na szczęście głównie komarami, bo spod samych nóg wystrzeliwały mi dziki w ilościach niewyobrażalnych. Nie widziałem ich w rzepakowej gęstwinie, ale na szczęście wybierały jedyny słuszny kierunek - jak najdalej ode mnie. :) Wokół mnie słychać było trzask łamanego i gniecionego rzepaku, a ja widziałem szybko powstające przesieki po uciekających dzikach.
Ciekawe doświadczenie.