Niebo i raj ... na ziemi!

Wczesne, by nie powiedzieć bardzo wczesne rano.
Dzień skrada się żarliwie, co komary zdają się podkreślać swoją gorliwością w poszukiwaniu krwi. Odnosiłem wrażenie, że głównie mojej ...
Po godzinie bzyczenia człowiek ma wrażenie, że jest idącym skrajem lasu wielkim mocno ukrwionym uchem.
Wszystko we mnie słyszy komary, dłonie, łydki, plecy i łokcie! Po kilometrze upiornego marszu w chmurze insektów, nie mogę oprzeć się wrażeniu, że po każdym centymetrze mojego ciała wędruje jakiś robal wyposażony w kłujkę.
Powietrze jest lepkie, duszne i wilgotne.
To zdjęcie chyba najlepiej to oddaje ...

Warmia klei się i oblepia na mnie, niestety wraz z owadami.
Brnę i robię co mogę, czasami też to co widzę :)

 Na tle gospodarstwa zawisł poczciwy bociek.
Zawsze miło go obserwować, szczególnie, że postanowił lecieć nade mną.

 Jak zwykle ciekawska i ostrożna oraz niezmiennie piękna.

 Gdzieś w oddali zamajaczyły jelenie-byki. Klasyczne o tej porze roku stado kawalerskie.

Z nieco mniejszej odległości lecz już w cieniu.

Gdy starałem się iść brzegiem lasu i rzepakowego pola, nagle, spod samych nóg wystrzelił kozioł!
Zdjęcie zrobiłem bardziej odruchowo niż świadomie. Wyszło jak wyszło i nie miało prawa wyjść lepiej.
Scena trwała pół sekundy ...

Żeby nie być gołosłownym, pokazuję poniżej nogi, spod których wystrzelił :)

No!

Zresztą mam świadka! Całemu zajściu przyglądał się ten niedolisek :)

Wiem, wiem, teraz ekolodzy umiłowali sobie frazę "gatunek inwazyjny" i epatują nią, tą frazą, w co drugim komentarzu czyhając na każdego, kto opublikuje zdjęcie daniela, bażanta, norki amerykańskiej czy łubinu.
A ja lubię łubiny i tyle :)

 Widok lądującego żurawia to zawsze odrobina komedii połączonej z dramatem :)))

Dojście do siebie po lądowaniu zwykle zabiera mu trochę czasu :)

 Tym razem "na peryskopowej" łania! W drugich i rozmytych planach kozioł. Lepiej od razu o tym napiszę, bo w poprzedniej opowieści na zdjęciu lecącego żurawia nikt nie zauważył zająca mimo wyraźnej podpowiedzi, że coś tam jeszcze jest ;)

Hop!

Myszak dzielnie się nade mną wydzierał, co udało mi się uwiecznić :)

Jak myszak ... w locie ;)

Jak sarna ... w locie! :))

Warmiński widok z sarną.

I jeszcze ładniejszy z zającem.

I tak moja kraina pławi mnie i mami, choć i kąsa czasami upominając się o daninę z krwi, egzekwując ją błonkoskrzydłymi wysłannikami. Godzę się na to, bo w zamian otrzymuję szczęśliwość lub jej doskonały ekwiwalent. (odwrotnie niż w przypadku abonamentu za TVRządową, gdy państwo zmusza mnie do nabycia niechcianej usługi i w zamian nie oferuje czegokolwiek, co chciałbym otrzymać) ... i znowu ilość czytelników spadnie ;)

Usiadłem na skraju pola i przy akompaniamencie świergotków łąkowych "odpłynąłem" na dłuższą chwilę pogrążony w szczęśliwej zadumie. Trwaj chwilo, trwaj i nasycaj mnie radością!
Nawet jak onegdaj Kurski na Majdanie, zrobiłem sobie selfie, choć rzepak za plecami to nie to samo co stos dogasających opon, ale cóż, nie każde zdjęcie robi z człowieka bohatera :)
Mam jednak nadzieję, że przynajmniej widać błogość na mojej pół-tatarskiej gębie ha ha ah aa a

... no dobra, u mnie tak wygląda błogość :)))

Ogólnie to przepraszam, że w niedzielny poranek "wtargam" do waszych domów w sposób nieogolony i nieproszony, ale chciałem uwiecznić chwilę niezwykłą ... niebo i raj!