kani-kuła

Dziś nie miałem siły wstać do lasu. Za mną gigantyczna impreza związana z otwarciem bardzo dużego projektu. Nie dość, że jestem szefem tego projektu, to jeszcze prowadziłem całą konferencję prasową i w ogóle. W efekcie dwa dni spędziłem w Gdańsku i zmęczenie dało znać o sobie. Mając to wszystko na uwadze wybrałem się wraz z żoną kajakiem w okolice gdzie widuję kanie czarne. Udało się je zaobserwować, ale nie chciały latać w fotograficznej odległości. Tymczasem, jak to mówią, życie nie zna próżni. Nie kanie, to coś tam zawsze się upoluje. Poglądajmy razem dyszące z upału kormorany, młode krzyżówki, jaskółkę przyklejoną do elewacji, a na koniec ... zobaczcie jakie szczęście, w kadr z mazurkiem załapała się przelatująca pszczoła! Piszę o szczęściu, bowiem przypadki nie istnieją. Ale z tą filozoficzną kwestią rozliczę się kiedy indziej:) Relaks, wypoczynek, słońce, jezioro, kajak i te sprawy. Nie muszę dodawać, że o zrobieniu ostrego zdjęcia z kajaka, przy ogniskowej 560 mm ... nie ma mowy :)
Pięknie spędzony dzień, z pływaniem w naprawdę ciepłęj wodzie.
Jutro do lasu!