nie byłem pewny ...

... czy w ogóle pokazywać te zdjęcia. Mam szczerą tym razem obawę, że ktoś naprawdę uzna, że  robię te zdjęcia w jakiejś hodowlanej zagrodzie. Zaczynam jednocześnie wierzyć (uwaga sodówka), że rzeczywiście las mnie jakoś szczególnie darzy, albo że może mam jakieś szczęście czy być może (uwaga, nadchodzi wielka sodówka) niezbyt tuzinkowe umiejętności.
Dla zatrzymania eskalacji samooceny uznałem, że po prostu głupiemu szczęście sprzyja i miałem tzw. farta. Zupełnie już poważnie, podkreślam, że dla mnie widok jelenia z porożem w scypule, czyli w trakcie budowania oręża, jest czymś szczególnym, wyjątkowym, najbardziej o tej porze roku pożądanym. Jak zauważyliście w ostatnich postach już przynudzam nieco z tymi jeleniami. Ale nawet odpuściłem swoje ukochane drapole dla tych "scypulaków". Obiecuję, że jak następnym razem podejdę jelenie, to już ich nie opublikuję, ale dziś pozwólcie mi się nacieszyć tym trofeum.
Życzę miłego oglądania niecodziennej gromadki młodocianych rozrabiaków. Widać było, że teren należy do nich i nikt im nie podskoczy. Nie muszę wskazywać herszta tej bandy, wydaje się być oczywistym przywódcą.
Swoją drogą, czy zmienialiście kiedyś kartę w aparacie w sytuacji, gdy byki patrzą się na Was, a odległość do nich nie przekracza 15 - 20 metrów?!? Dziś właśnie to mi się przytrafiło:) Udało się i dokończyłem sesję!

Byłem pewny, że łanie z młodymi będą moimi dzisiejszymi bohaterkami, ale za moment ze ściany lasu wypadła ta zbójecka chmara. Póki co, zwróćcie proszę uwagę, że na pierwszym zdjęciu matka i młode w identyczny sposób trzymają źdźbło trawy i do tego proporcjonalne do swojej wielkości - zabawne i w pewnym sensie, unikalne zdjęcie :))

                                   

Właśnie rozmawiałem z kumplem, Piotrem Potocznym - doświadczonym myśliwym i etykiem! oby takich jak najwięcej.
Powiedział mi, że takie zgromadzenie młodych byków nazywa się stadem kawalerskim. Świetne określenie, takie te byczki robiły wrażenie ... stado kawalerskie :)