Spacer wieczorno-leśny.

Nie umiem długo usiedzieć w miejscu. Od roku nie byłem ani razu w jakiejkolwiek czatowni. Jednak zaskakująco mocna tęsknota za krukami, za bliskością kruków, oznacza, że tej zimy wrócę do zasiadki. Jeszcze nie wiem gdzie się zaloguję, ale mam kilka wytypowanych miejsc. Ostatnio bez żadnego maskowania, tak po prostu usiadłem pod krzakiem - odwiedził mnie strzyżyk. Niezwykle miła bliskość tego ruchliwego maleństwa, bardzo urozmaiciła czas upływający na obserwowaniu okolicy.

 Ciężko było mi się przebić przez trawy, które jak zwykle wyrastają między mną, a obiektem :)
Stonowana kolorystyka chmurnego poranka przypadła mi jednak do gustu.

Kilka metrów dalej sytuację opanowały mgły (i zamglenia:))) )
Zdjęcie przemykającej skrajem lasu sarny, wyszło ... tak:

Określenie "wyszło" jest w tym przypadku sporym nadużyciem.:)

Wczoraj nie mogłem się doczekać końca pracy. Słońce szalało między pchanymi wiatrem malowniczymi chmurami.
Gdy opuściłem granice miasta (mamy filharmonię, teatr, kilka "hiperów" i tramwaje, to już można powiedzieć miasto ;) rzutem na taśmę złapałem ostatnie efekty współpracy słońca i chmur.

 Uwielbiam to "odwrócenie mas", gdy niebo wydaje się cięższe od ziemi.

 Niestety nie wiem co to za ptak miał odwagę lecieć przy takich porywach wiatru.

A tu zupełnie niezwykły kolor nieba. Zjawisko było zachwycające, kolory wydawały się wprost nienaturalne.

Niestety chwilkę później zaczął padać deszcz. Mimo wszystko udałem się na wieczorny spacer do lasu. Nawet nie spodziewałem się, że w takich warunkach uda mi się cokolwiek sfotografować. W lesie, przy takim zachmurzeniu, panowała ciemność.
ISO powędrowało na 1250, a czas pracy migawki na ... 1/40 sek!
Dawno nie odwiedzane obszary lasu, ostatni raz byłem tu cztery lata temu. Szedłem z ciekawością odwiedzając stare kąty. I tak musiałem zmienić planowaną trasę, bo do lasu wjechali myśliwi.
Schowałem się czekając aż przejadą, bo nie miałem tym razem najmniejszej ochoty na odpowiadanie po raz setny w tym miesiącu, na najczęściej zadawane mi w lesie pytanie - "co pan tu robi???" Jakoś mi nigdy nie przyszło do głowy kogokolwiek o to zapytać ... 
W sporej odległości przede mną, zauważyłem pasącego się przy leśnej drodze cielaka.

Dobry prognostyk, pomyślałem i starałem się podejść nieco bliżej.

Niestety w tej ciemnicy nie udało się zbytnio "nafikać". Światła ubywało dosłownie z każdą minutą.

 Pojawił się szpicak :)

  Na pożegnanie wieczornego spotkania, rodzeństwo zapozowało razem.

Przed nami kilka deszczowych dni, nie mogę obiecać, że w następnej opowieści rozjaśni się na zdjęciach :)