Wigilia w lesie :)

W Wigilię wyleciałem o świcie. Ciemno, potem szaro, a potem znowu ciemno. Tak mniej więcej przebiegał ten dzień oczami fotografa.
Mimo wszystko rano wyfrunąłem do lasu.
Przecież musiałem sobie pogadać ze zwierzakami, a taka okazja jest tylko raz w roku :)

Pierwsza powitała mnie ruda kita z orzechem w zębach. Nie pogadaliśmy co wydaje się zrozumiałe. Z pełną buzią się przecież nie rozmawia!

Zjadła go na moich oczach ... w milczeniu!

W ciemnej, by nie rzec bardzo ciemnej alejce ukrytej w drzewostanie nasiennym, zauważyłem kruki i ... bieliki.
W ostatniej chwili udało mi się jakkolwiek złapać resztki tego towarzystwa.

Zaciekawiony ucztą w nietypowym miejscu, podszedłem zobaczyć co było tak apetyczne, że bieliki zdecydowały się usiąść w tak gęstym i ciasnym miejscu. Wiadomo, że przy rozpiętości skrzydeł przekraczającej 220 cm. ucieczka nie jest łatwa. Padlina przyciąga różnych amatorów mięsa i stosunkowo wolno startujący ptak jakim jest bielik musi brać to pod uwagę.

Podszedłem ...

 Postrzałek, jak sądzę, młodego dzika.
Właśnie w tym momencie zadzwonił Paweł Figlant z serdecznymi życzeniami świątecznymi. Życzyliśmy sobie wszystkiego najdłuższego, czyli nowych obiektywów :)
Usiadł jeszcze myszołów, wróciły kruki, ale i tak zostawiłem to miejsce - było za ciemno by liczyć na udane zdjęcie. Trudno.

Kilometr dalej spotkałem odmieńca :)
Ten mech po prostu świecił!

 Piękny pokrój drzewa i ... kruki.

Takie na koniec zębate memento. Sądząc po rejestrach zębowych to była młoda łania.