byki-pstryki

Poprzedni poranek był nieco dziwny ale i interesujący. Przed wschodem słońca było mroźno, a w powietrzu wisiał jakiś niecodzienny koloryt.

Kaczki. ;)

Jak widać po mijanym codziennie zakolu Łyny, dominowały róże. I nie chodzi bynajmniej o kwiaty!

Ten jegomość nakłada ciekawe parostki. Będzie miał czym się upomnieć o należne mu prawa do prokreacji.

Dopiero w domu zauważyłem, że w drugim planie również były sarny. Niestety ta pierwsza z prawej w dolnym rogu, na szeroko rozstawionych kończynach, ma jakiś poważny problem z lewą przednią cewką, czyli nogą. Są blisko wsi. Gdy pojawią się duże psy ... słabo widzę jej szansę na ucieczkę.

Z pewną niechęcią pokazuję to zdjęcie, zdecydowałem się jednak wyłącznie dlatego, że to autentyczny kolor nieba (nie dotykałem suwaków nasycenia czy jakichkolwiek) Tak budził się ten dzień. Było na co popatrzeć.

W lesie nisko pracujące słońce przyjemnie lizało trawy drogi, którą kroczyłem w stronę oczekiwanej przygody. Następne kadry tego dnia widzieliście już w poscie "Olśnienie".

A dziś ... dziś może dzień nie obudził się tak barwnie, ale ...

w pierwszym bokserskim kroku staksował mnie wzrokiem "elemelek". Uznałem to za dobry znak.
Dlaczego? ... nie wiem! :)

Najważniejsze, że się nie pomyliłem, bo oczom mym, a przy okazji "aparatu memu" ukazał się ten śliczny byczek. Oczywiście gapiłem się na dzięcioła, który od miesiąca obrabią tę samą sosnę. Gdy opuściłem wzrok, zatrzymał się na jeleniu, który stał jak wryty i przyglądał mi się. Zanim się ogarnąłem, ruszył. :)

W zasadzie przeleciało mi przez głowę, że nie powinien być sam, więc postanowiłem zajść je z drugiej strony matecznika, gdzie spodziewałem się je spotkać.
Nie pomyliłem się.

Więcej z tej pory pochmurnego dnia nie dałem rady  wyciągnąć. Wystrzeliły z zagajnika w takim tempie i tak blisko ode mnie, że i tak się cieszę, że go w ogóle "złapałem" :)

Gdy wyjeżdżam z lasu, żurawie sa tam zawsze. Tym samym na zakończenie żurkowe szaro-płaskie trio.