Poczciwe, piękne i całoroczne ozdoby lasu strefy umiarkowanej.
Co ja bym bez nich zrobił zimą?
Las ucichłby na dobre, a ja z braku wyboru musiałbym wsłuchiwać się we własne myśli.
Nie zawsze byłoby to rozsądne i zawsze niepożądane.
Tego dnia usiadłem nad niezwykłej urody leśnym bagienkiem, którego wymiary nie przekraczają 8 x 30 metrów.
Bywały lata, gdy wysychało. W tym miejscu zrobiłem sporo unikalnych fotek, w tym niezapomniane śpiące łanie.
Tzn. żeby nie być nieskromnym, niezapomniane przeze mnie bynajmniej :)
Tym razem opadły mnie sikory różnego autoramentu zarówno pod względem gatunkowym jak i wiekowym.
Pełna dywersyfikacja :)
Już dawno stwierdziłem, że nasze "perełki" są niezwykle odważne i ... drapieżne!
Drapieżne oczywiście na miarę swoich gabarytów :)
Poobserwujmy je dziś razem w pięknych okolicznościach warmińskiego lasu.
Bo wiecie:
- widziałam owada!
- jakiego?
- nie wiem ... jakiegoś!
No nie, nie jest oczywiście w rozumieniu systematycznym, ale zapewniam, że ani odwagą ani zawziętością nie ustępują żadnemu szponiastemu!
Sikorka modra
OdpowiedzUsuńPrzyleciała z rana sikoreczka modra
Widać, że natura była dla niej szczodra
Niebieska czapeczka, cytrynowy brzuszek
W białym otoczeniu czarno wokół uszek
Wszędzie podobno bardzo pospolita
Nie przymierzając jak jakaś lolita
Śpiew - sit tigi tigi tonów wabiących
Z końcówką cicici jur - się składający
Od samego rana oko nasze cieszy
Ooo...już odfrunęła, bo się ciągle spieszy
Pozdrawiam serdecznie :)
Ps. wspaniały blog :)
Dziękuję :) świetny wiersz - czyj?
Usuńno mój.. :)
Usuńno to brawo! :)
Usuńeee, to nic w porównaniu do tego, co TU się wyprawia.... :)
Usuńja przepraszam, że tak wlazłam z buciorami, ale te wspaniałe zdjęcia no i komentarze do nich jakoś tak mnie ośmieliły, ale więcej już nie będę - obiecuję :)
Jak to nie będziesz? Właśnie tu chodzi o to żebyś tak, a nie żebyś nie :) Domyślasz się przecież, że Wasze komentarze, ich otwartość i szczerość są motorem napędowym moich motywacji, by wkładać kolejny i kolejny wysiłek w prowadzenie tego miejsca :) Przede wszystkim gorąco Cię witam wśród Gości tego miejsca, które mając na uwadze fakt, że jest od początku istnienia rodzajem pisanego na bieżąco pamiętnika z prowadzonej na bieżąco obserwacji przyrody, jest przynajmniej nieco inne od innych. Czy fajne, oceń sama :)
UsuńCzy Fajne??? Wspa-nia-łe!!!!
Usuńbardzo mi miło :) dziękuję :)
UsuńWspaniały wierszyk, jeszcze chcę o innych ptaszkach. Więcej!!!
UsuńŁooooooooooo!!!! I na wilczycę i na sikorki! I na wiersz Mamy Maminki! Widzisz Krzychu, jeszcze nas się trochę uchowało :). Dzisiaj stawiam na zastanawiającą się sikorkę, rozłożyła mnie na łopaty! A moje, drugie już, gołąbki balkonowe rosną aż furczy :).
OdpowiedzUsuńPozdrawiam, Kasia z Olsztyna.
dopóki my żyjemy Kasiu! :)
UsuńTak, bez wątpienia są drapieżne :). Widziałam kiedyś (piękne notabene) zdjęcie przedstawiające stado bogatek żerujące na mocno już rozczłonkowanej padlinie. Te drobne ptaszki wydają się nie pasować do takiego otoczenia, i dzięki temu fotografia jest ciekawa.
OdpowiedzUsuńŚliczne Ci te kadry wyszły. Podziwiam, bo fotografowanie ptaków w lesie do łatwych zajęć nie należy. A przecież na kolorowe, radosne i przede wszystkim bardzo inteligentne sikory zawsze miło popatrzeć :). Pozdrawiam!
Uwielbiam sikory, kocham ich śpiew jesienią i wiosną, czuje wtedy jakąś taką radosną wesołość w sercu. Są wspaniałym obiektem do obserwacji i uwieczniania, na rożne sposoby, ja je już i fotografowałam i malowała a nawet wyszywałam.
OdpowiedzUsuń