uroczysko!

Każdy z nas, łazików terenowych, ma swoje ulubione miejsca. Wydaje się to oczywiste, ale potwierdzam, też takie mam. To wypracowane przechodzonymi setkami kilometrów uroczyska, miejsca, co do których można mieć niemal pewność, że w określonej sytuacji pogodowej, spotkamy tam przewidziany gatunek zwierząt. (to może ciekawostka, ale tylko w czasie prowadzenia bloga, pokonałem  ponad 1800 km. po leśnych bezdrożach!) Zwierzęta kierują się pewną logiką, potrzebują tak jak my ochłody w upalne dni, wody, cienia czy po prostu schronienia. Adekwatnie w chłodne dni szukają możliwości wygrzania się w promieniach słońca. Warunkiem podstawowym i wspólnym dla wyboru wszystkich tych miejsc jest poczucie bezpieczeństwa. Mając to na uwadze, wiecie już gdzie ich szukać. :)  Dziś pokażę ukryte w lesie babrzysko, chętnie odwiedzane przez dziki i jelenie. Zaletą tego miejsca jest fakt, że nawet w słoneczny dzień, jest niezwykle fotogeniczne. Ilość wpadającego światła, do tego swoistego SPA, jest skutecznie i malowniczo limitowana przez otaczającą to miejsce roślinność. Efekt końcowy udanej sesji w pełni mnie satysfakcjonuje, a mam nadzieję, że i Wam się spodoba. Nie muszę dodawać, że w tak upalny poranek, jak wczorajszy, ilość nękających mnie owadów, muszek, much, gzów, jętek, strzyżaków i komarów jest upiorna. Wyobraźcie sobie, że one są w stanie wlatywać między oko, a wizjer!!!  Ja w tym czasie nie mam szans na najmniejszy gwałtowny ruch, bo jak widzicie po zdjęciach, jestem niezwykle blisko fotografowanych zwierząt. Proszę, niech się ktoś z Was ulituje i zauważy ten mozół i poświęcenie:)))

Pierwszy zwrócił moją uwagę "zeszłoroczniak". Rozbawiły mnie te klapnięte uszy, które doskonale podkreślały młodzieńczą bezradność i zakłopotanie.
Zdawał się rozważać czy aby zjeść pyszne zioła z piętra niżej, powinien zejść czy może uda się jakoś inaczej ...

... a jednak - inaczej!
W szczególnie zabawny sposób nie miał pomysłu na to śniadanie.

 Ostatecznie zszedł, ale konsekwentnie niczego nie robił normalnie:)

Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że kombinował ... jak koń pod górę! :)

 Gdy byłem zajęty obserwacją jelonka, z lewej strony babrzyska, nadeszła młodziutka łania.

 Nie wiem co tego dnia "wisiało w powietrzu", ale ona również wykonywała zabawne pozy. A może tam rosną ... o ja! muszę się bliżej przyjrzeć rosnącym w tym miejscu ziołom!!! ;)

 Rozglądała się jednak czujnie, jak to łania.

 Być może dostała nieco mojego zapachu, bo wiatr oczywiście kręcił i zaniepokojona odeszła.
To zdjęcie doskonale prezentuje proporcje silnie umięśnionych kończyn, szczególnie mocno rozwiniętego uda w stosunku do reszty ciała. Nawet u tak młodej łani, widać siłę i anatomiczne przygotowanie do biegu.

Nie wiem czy zauważyliście, ale wczoraj do 12-ej wiał wiatr południowy, a po południu ... północny!

Na koniec, jak to ostatnio mam w zwyczaju, zostawiam perełkę. Oczywiście to mój wybór, ale mogę patrzeć na to komiczne zdjęcie godzinami! Czy wyobrażacie sobie, że gdy naciskałem na spust migawki, nie widziałem jelonka w tle! Zabawne.
Zauważyłem go dopiero wykonując kolejne zdjęcie :)
Przez lekko paranoiczny kadr, mam na myśli ustawienie zająca, on sam wygląda jak dostawiony w fotoszopie. Natura umie zaskoczyć, a co do tego chyba nie mamy wątpliwości :)