Po drodze do jeziorka nie było do śmiechu, (owady) choć jedna sytuacja wydała mi się zabawna. Leśna droga jak to w lesie bywa, była na zmianę w cieniu i w słońcu. Owady atakowały na odcinkach zacienionych, a na oświetlonych słońcem panował spokój. Cwaniaki!
Dotarłem na miejsce o 6.30, późno pomyślałem, ale czy ja coś komu zrobiłem, żeby zrywać się w niedzielę wcześniej. Raz na jakiś czas można się spóźnić.
W taki upał współczuję zwierzynie. My mamy różne metody na zaradzenie takiej sytuacji z klimatyzacją włącznie. Zwierzęta mają jedno wdzianko na każdą okazję. Na chłodne noce i na upalne dni. Ratują się oczywiście kąpielą, szukają cienia, dyszą. Bocian "robi" po nogach, a odparowująca woda z odchodów, studzi krew silnie ukrwionych kończyn. Mimo wszystko ... kaszana!
Uznałem i chyba słusznie, że najbardziej efektywnie będzie pokręcić się nad wodą. Odrabiam zatem zaległości w ptiszkach i mikroptiszkach :)
W następnym poscie kontynuacja spotkań, tym bardziej, że udało się z bardzo bliska zobserwować ... zapraszamy do nastęnego odcinka :)))
p.s.
nauczyłem się tego z sitkomów - przepraszam, więcej nie będę ;)
Bielikowe zdjęcia genialne ale chyba jeszcze gdzieś widziałem podobny kadr z tego spotkania ;)) Z zapowiedzi wywnioskuje że dokonałeś kolejnego zbliżenia z jelonami lub dzikami ;))
OdpowiedzUsuńPawle, jedno z tych zdjęć bielika wstawiłem dziś rano na profil Nadleśnictwa Nowe Ramuki, ponieważ współredaguję tą stronę :) A co do spotkania ... no nie, właśnie nie jeleń i nie dzik :) Piękny, szczególnie uroczy, duży ptak fotografowany z okrutnego bliska, bez czatowni, z podchodu w trakcie ciekawego zajęcia :)
Usuńo choroba, Paweł, Twój komentarz wyświetlił się 3 x. Chciałem dwa usunąć, a zniknęły wszystkie - sorki!
UsuńAle wiadomo o co chodzi :)))
Bardzo piękny jest ten bielik. Kiedyś nad Kośnem było ich bezliku. Teraz są , niestety, rzadkością...
OdpowiedzUsuńnie, Pani Ewo, populacja bielika ma się dobrze, by nie powiedzieć, że coraz lepiej. Nie jest tak źle :)
UsuńNawet elektronika od tego upału wariuje :))
OdpowiedzUsuńJa zagłosuję na zdjęcie przed godłem w locie. Jakoś fajna przestrzeń w nim się pojawiła
OdpowiedzUsuńBeatko, cóż za czujność w oglądaniu, dziękuję :) Dokładnie z tego powodu opublikowałem to zdjęcie, dla tej "bramy"
UsuńAle piękna wyprawa. 1 super i rodzinka też. Rokitniczkę i potrzosa słyszę. ale nie umiem zlokalizować, a bieliki widziałam w tym roku tylko raz. Podziwiam Cię, że w ten żar dałeś radę.
OdpowiedzUsuńGrażynko, autentycznie obudziłem się i jakiś czas walczyłem sam ze sobą, iść, nie iść. Ale ja chyba już nie potrafię nie iść :)))
UsuńBardzo trudne kadry ponieważ, w ruchu i na tle, z doświadczenia wiem że ciężko złapać ostrość, ale Tobię się udało. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńno mój sprzęt nie lubi takich sytuacji, ale tym razem dał radę ... ufff :)
UsuńCiekaw jestem, jakby to wyglądało, gdyby ludzie brali przykład z bocianów:) A już na poważnie, bardzo elegancki post. Ponieważ chcę być oryginalny stawiam na oba krzykliwce. Ok. dałem się poznać światu, jako ten oryginalny, więc mogę już spokojnie zagłosować na bielika:)
OdpowiedzUsuń:)))))
UsuńBielika na wolności widziałam z bardzo daleka, a szkoda, bo faktycznie to wspaniałe ptaszysko. Aby zrekompensować braki co roku podglądam przekaz z kamery z łotewskiego gniazda. "Mój" maluch właśnie poleciał i gniazdo jest puste. Trochę żal, że się skończyło, ale z drugiej strony wyrósł piękny, zdrowy ptak. W przyszłym roku para wróci i znów będę podziwiać :). Muszę przyznać, że na mnie wrażenie zrobiło również pierwsze zdjęcie, lubię odbicia w wodzie. Maluchy z trzcin tylko słyszę, a tu mogę pooglądać :). I wiem, że to co słyszę podczas wycieczek to nie "fatasłyszana" hi, hi. Pozdrawiam, Kasia z Olsztyna.
OdpowiedzUsuńpodglądałem to samo gniazdo :) wzruszające sceny. Fatasłyszana ... :))) Oj Kasiu, Kasiu ;)
UsuńNa miejscu 6.30:) Ja niestety jeszcze dalej odsypiam szkołę:)
OdpowiedzUsuńpowinienem być o 3.30, ale też odsypiałem :)))
Usuń3.30 to już jak dla kosmos:)
Usuń