Grafika jest wszędzie!

Ten blog prowadzę konsekwentnie, czyli staram się prezentować szeroko rozumiane życie lasu i jego otoczenia. Prezentuję gatunki zwierząt, czasami widoczki, ot takie tam ... różne. Dziś postanowiłem nieco, ale tylko nieco, odejść od głównego tematu. Pokazuję Puszczę jako inspirację do poszukiwania dodatkowych, innych wrażeń. Nie mogę dookreślić ich jako wrażenia estetyczne, bo byłby to szczyt zarozumialstwa, w końcu ilustruję to swoimi zdjęciami.
To czy zdjęcia są fajne czy nie, pozostawiam Waszej ocenie, natomiast jako "amator-wychowanek" Profesora Wiesława Bieńkuńskiego, mojego mentora i przyjaciela, gdzie mogę, widzę grafikę.
Prof. Wiesław Bieńkuński zajmuje się grafiką warsztatową i na tym polu osiągnął baaaardzo wiele.
Jest autorem wielu wystaw, laureatem rozlicznych nagród (rozmaite biennale, triennale itd.) i w swojej profesorskiej karierze wychował wielu zdolnych grafików.
Jestem wyłącznie naturszczykiem, nieudolnym "poborcą" fragmentów Jego mądrości i talentu, ale prawa do własnej filozofii i ideologii nikt zabrać mi nie może :)
W latach ciężkiej komuny czerpałem co się dało z rozmów kończących się nad ranem, a dało się wiele.
Wiesław został obdarzony niezwykłą łatwością przekazywania mądrości w sposób nienachalny, lekki, bez niewygodnego dla słuchacza odczucia przemądrzania się. Do tego pokazał mi świat grafiki - pięknej dumnej damy, której próby zrozumienia dają ten sam efekt, którym kończy się próba zrozumienia kobiety.
Kiedy starałem się pojąć grafikę, szczególnie opartą o techniki klasyczne: akwafortę, suchą igłę czy kamienioryt, nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że w jakiejś części, dzieło jest efektem przypadku. Zadałem Mistrzowi pytanie:
"Wiesław, kiedy praca staje się dziełem? Przecież ta rzucona na papier farba po machnięciu pędzlem, mogła się rozchlapać zupełnie inaczej?!? Nie miałeś wpływu na wszystko co wydarzyło się na papierze!"
Wtedy Wiesław, jak zwykle niewzruszony moim "entuzjastyczno-wówczasmłodzieńczym" stosunkiem do odkrywanej prawdy, powiedział:
"praca staje się dziełem w momencie akceptacji twórcy!"
Esencjonalność i niepodważalna prawda tych kilku słów, ścięły mnie z nóg. Do dziś wybrzmiewają w mojej głowie.
Nie jestem szczęśliwie artystą, nie czuję odpowiedzialności za część "art" tego co pokazuję, ale na to też mam mądrość przekazaną mi przez Mistrza. Otóż gdy uczył mnie malarstwa, przylatywałem do Niego rozentuzjazmowany kolejną bazgrołą i zachwycony właśnie co opanowaną umiejętnością. Wiesław, nie wiedział chyba jak mi powiedzieć, że to co pokazuję, nie zasługuje na aż taki entuzjazm,  powiedział:
"Bardzo Ci zazdroszczę jednej rzeczy. Jako amator masz nieosiągalną dla mnie umiejętność cieszenia się swoim dziełem, dla Ciebie, wszystko co zrobisz, jest skończone i dobre. Ja tego już nie potrafię ... ."
Gdy zauważył mój wzrok tęskniący za zrozumieniem tej kwestii dodał:
"Bagaż wiedzy i doświadczeń powoduje, że widzę też wady, wiem co można było zrobić lepiej, co już w momencie kończenia pracy, zrobiłbym inaczej"

Tak. No cóż. Dziś wiem, że każde prezentowane przeze mnie zdjęcie, można byłoby zrobić znacznie lepiej. To nie kokieteria, ani też nie manipulacyjna próba przekonania Was, że właśnie zostałem profesjonalistą.:)  Nie jestem nim. Wiem, że można lepiej, że gdybym robił te zdjęcia raz jeszcze, zmieniłbym wiele rzeczy.
Ale ja wg mojej filozofii życia gnam, doświadczam, rwę się do kolejnego i kolejnego procesu poznania tej i następnej prawdy. Nie mam czasu ani ochoty cyzelować jednego tematu, nie chcę być artystą jednego utworu. Ja w ogóle nie chcę być artystą! Być może z tego powodu wiele rzeczy traktuję nieco powierzchownie, ale chęć pokazania potęgi przyrody, jej potencjału, nieskończoności źródeł inspiracji, traktuję zupełnie poważnie. Może to za duże słowa przy prezentacji tych dwóch zdjęć, ale niech te słowa odnoszą się do wybranych zdjęć całego bloga, do każdego kilometra, który mam w nogach, na drodze poznawania przyrody, na drodze do pokory.

Poniżej foto-grafiki w mojej interpretacji:

Inspiracja - leśna kałuża
Technika   - zdjęcie
Obróbka   - obrót o 90 stopni zdjęcia zrobionego wcześniej do góry nogami (ktoś nadąża? :))
                     i więcej nic!
Sugestia dla Artystów, którzy mają więcej czasu - użyć Fotoszopa i doskonalić, doskonalić...
Podpowiedź ode mnie - natury nie trzeba poprawiać, wystarczy czasami na nią inaczej spojrzeć ;)