w ciemnej Puszczy!

Wczoraj pojechałem w nowe miejsce. Było późno, ale o to mi właśnie chodziło. Chciałem zostać na zasiadce do zmroku, a zawsze gdy zasiądę nieco za wcześnie, cierpliwość i tak kończy mi się po 30 minutach. Do lasu wchodziłem o 19.30. Na pierwszej prostej, gdy jeszcze nawet nie zdążyłem "wejść" w klimat terenu, ze zdziwieniem stwierdziłem, że 30 metrów przede mną, stoi czteroletni byk i przygląda mi się. Nawet nie próbowałem robić zdjęcia. Piękne odbicie z tylnych kończyn, widowiskowy skok przez szerokość leśnej drogi i ... pozostało fajne wspomnienie.
Zdążyłem zauważyć, że jest całkowicie wytarty.
Do polanki doszedłem  bez kolejnych obserwacji. Na bezowocnej zasiadce spędziłem ponad 30 minut. Zrobiło się ciemno. Gdy wracałem, zza rogu leśnej przesieki usłyszałem szmer. Skradałem się cichutko i moim oczom ukazał się piękny byk. Przez sekundę spojrzeliśmy sobie w oczy z odległości maksymalnie 15-u metrów. To był dorodny sześcio-siedmiolatek z pięknym porożem. Również wytartym. Czmychnął w gęstwinę i tyle go widziałem.
Słyszałem jednak, w którą poszedł stronę, więc udałem się w tym kierunku. Zdążyłem tylko obejrzeć jego piękne susy, które sadził, przeskakując leśną dróżkę. Nie spodziewałem się tego, ale za nim wyskoczył kolejny! Tego już za wiele! Trzy byki, cztery spotkania i ani jednego zdjęcia! Niestety tak bywa bardzo często. Zdążyłem się przyzwyczaić. Nagle dotarł do mnie dźwięk zwierzęcia, przedzierającego się przez gęstwinę, którą miałem za plecami. Zastygłem w oczekiwaniu. Wiedziałem, że wyjdzie na drogę blisko mnie. Cierpliwie czekałem. Nie miałem pojęcia co to będzie. Uwielbiam takie momenty. Delektowałem się chwilą. Godzina 21.15, pochmurne niebo. To w lesie oznacza tylko jedno - jest noc! Fotograficzna noc. Zieleń nie ma już koloru, zacierają się szczegóły drugich planów. Czułość 1600 ISO, przysłona 4.5, czas ... 1/40 sekundy! Wiecie co można zrobić z takimi parametrami ... nic! Ale mnie takie zdjęcia kręcą coraz bardziej. Wręcz je uwielbiam.

Poniżej efekt współpracy księżyca w niemal pełni, resztek poświaty nieba i mojego nieoddychania w czasie naciskania na spust migawki :)