Stosunki ...

Nad moim miastem pojawiło się dziś słońce. Od początku było jasne, że to tylko "dziura", a nie długotrwałe rozpogodzenie. Nie zmieniło to faktu, że postanowiłem wyrwać się w teren. Uznałem, że nawet gdy okaże się, że to nie miało większego sensu, warto oderwać się na chwilę od codzienności.
Przewalały się nad Warmią ciekawe chmury, więc sytuacja nie była beznadziejna.

Początek wyprawy zapowiadał się interesująco, słońce cudownie malowało plany.

Przekroczyć linię ...  :)

Symetria jest estetyką idiotów. No dobra, tym razem się godzę na chwilowe bycie idiotą. :)

Już po chwili słoneczna pogoda była wyłącznie wspomnieniem. Wiał zimny, mocny wiatr, padał śnieg, było jasne, że żadne przytomne zwierzę się nie pojawi. Wszedłem do matecznika, by schronić się na chwilę. Ofuknęła mnie locha, ale nawet jej nie widziałem w gęstwinie modrzewiowych gałęzi.
Najważniejsza obserwacja dnia jest taka, że poziom wód śródpolnych zbiorników podnosi się. Powoli, ale wraca do kondycji sprzed dwóch-trzech lat.

Tego na przykład akwenu w zeszłym roku nie było w ogóle! Dwa lata wcześniej było tu gniazdo łabędzi niemych i przebywało mnóstwo kaczek. W zeszłym roku pozostał po zbiorniku tylko dół torfowy.
Cieszę się, że choć dalekie od ideału, stosunki wodne na terenie Warmii, poprawiają się. Najbardziej interesuje mnie rozlewisko w Dziuchach, które było od lat cudownym miejscem żerowiskowym i lęgowym dla wielu gatunków ptaków. Kąpieliskiem jeleni oraz wodopojem i babrzyskiem dla dzików. W zeszłym roku ... wyschło. Niestety nie odbudowuje się. Jest wciąż całkowicie wyschnięte. Mocno trzymam kciuki za to rozlewisko. Jest wyjątkowe! Właściciele twierdzą, że co ileś lat tak się tam dzieje. Uspokajają, że prędzej czy później wróci do swojej świetności. Oby jak najszybciej!


Od jakiegoś czasu stosunki wodne na Warmii są naruszone. Próbowałem tym problemem zainteresować ówczesnego dyrektora RDOŚ w Olsztynie, Pana Mordasiewicza ... bezskutecznie! Za jedną z przyczyn uważam niezwykle skrupulatne oranie gruntów do granicy oczek wodnych i zbiorników śródpolnych. W tym procesie likwidowane są remizki i roślinność okalająca te zbiorniki. Lustro wody traci naturalną ochronę przed gwałtownym odparowaniem. Przeorana ziemia również przyspiesza parowanie. Wiadomo, Unia płaci za każdy zaorany metr, a chłop żywemu nie przepuści ... czy jakoś tak. Naruszenie stosunków wodnych jest bardzo niebezpieczne środowiskowo i może być wywołane czynnikami naturalnymi jak i być skutkiem działalności człowieka. W przypadku tego drugiego, rozstrzyganie prawne jest bardzo trudne.Wszczęcie postępowania jest możliwe wyłącznie w przypadku łącznego spełnienia dwóch przesłanek: dojścia do zmiany stanu wód oraz szkodliwego oddziaływania tych zmian na grunty sąsiednie. Taka sytuacja, czyli możliwość oceny takiej zmiany, niemal nie może zajść, a przynajmniej nie wyobrażam sobie możliwości stwierdzenia tego typu skutków.
Ach, to tylko taka dygresja. Ta sprawa spędza mi jednak sen z powiek. Szukam metody załatwienia tego problemu na poziomie ustawowym. Jeżeli ktoś z Was ma pomysł, zapraszam!

Gdy wracałem, niebo wydało mi się niesamowite. Niebieskawy odcień nad horyzontem był niecodzienny. Zastanawiałem się, czy uda się to pokazać. Udało się:)