Giewont na Warmii!!!

Końcówka roku, a ja dostałem jakiegoś "leśnego rozwolnienia" w rozumieniu częstotliwości wyjść do lasu, żeby było jasne :)))
Tzn. rzecz jest połowicznie wytłumaczalna tym, że czas spędzany w lesie powinien być przynajmniej wprost proporcjonalny do czasu spędzanego przy stole. A że tego drugiego w okresie świątecznym nie brakuje ... wiadomo.
A' propos świąt, przyszedł do nas Chrystus, Pan skromności i ubóstwa, pokory i miłosierdzia, a obywatele mieniący się mieszkańcami jednego z bardziej katolickich krajów, fetują to ile wlezie pochłaniając co się da i ile się da, w tym głównie alko! Wielkie żarcie Felliniego wydaje się często amatorską fraszką na temat przesady.
To wszystko okraszone na bogato prezentami i to kolejny moment, w którym przeżywam coś w rodzaju wątpliwości, czy my aby na pewno wiemy, o co w tym wszystkim chodzi.
Świętami już dawno zawładnęła Coca-cola i globalny handelek, ale najważniejsze, że pozostała w nas wiara ... wiara, że pod choinką będzie coś więcej niż stojak ;)
Niech rzuci kamieniem ten, któremu narodziny Chrystusa nie kojarzą się z wydatkami.
Do tego odwieczny problem wielopoziomowych rodzin - u kogo w tym roku Wigilia?
Czytaj, kto tym razem "ma przechlapane" :)
Ale zostawmy to, te święta mają na szczęście też wymiar mocno rodzinny i to jest wartość niezaprzeczalna i chwała im za to.


Pogoda nie pozwoliła mi pozostać obojętnym wobec szansy na nieco lepszą fotę i możliwość opublikowania zdjęć bez tłumaczenia się z braku światła.
W drodze świeciło słońce tak jasno jak deklaracje naszych polityków w okresie przedwyborczym.
Niestety gdy wszedłem do lasu, było już po wyborach. Zapadły ciemności, a korony strzelistych świerków zdawały się być strzałkami wskazującymi wyłącznie gęste chmury.
No cóż, życie.

 To zdjęcie zrobiłem na pohybel tym, którzy uważają, że nie można z bliska sfotografować drapola bez czatowni. Można, co zresztą wielokrotnie udowadniałem!

 Nooo ... Giewont! :) Warmiński Giewont! Prędzej czy później spychacze rozciągną tę pryzmę ale póki co też mamy lokalną legendę.

 Nie umiem nie zrobić zdjęcia w tym miejscu.

 A w lesie przez mglistą porębę, jak gdyby nigdy nic, maszerował młodzieniec.
W przeciwieństwie do wczorajszego dnia, dziś miałem ochotę go podejść i zrobiłem to!

 Dzięki temu dorwałem go w miejscu, w którym można było tylko marzyć o takim spotkaniu. Aura okoliczności to niemal wygrana w fotograficznego totka. Powstało zdjęcie "wszystkomające".
Jest leśna droga, przestrzeń, mgliste drugie plany, jelonek, stare drzewa i klimat puszczański. Sytuacja miód malina!

 Jakby tego było mało, jeszcze i taka scena! No szok. :)

 A las był urodziwy, oj mocno! Szczególnie gdy powtórnie pojawiło się nieco światła.

 Wlazłem pod stary świerk, by ocenić, czy to będzie dobre schronienie do zasiadki i jak na życzenie udało mi się zrobić "spomiędzygałęźne zdjęcie" szybującej sarny. Taki dzień :)

 Pełzacz leśny, jeden z nielicznych o tej porze roku towarzyszy moich wypraw.

Żegnałem magiczny las.

Nie był to jednak koniec przygód na dziś, bowiem pod samym domem udało mi się uwiecznić osobliwy "lot nad kukułczym gniazdem"! ;)

Dzień do zapamiętania :)
Pozdrawiam poświątecznie.