Dalekosiężny spokój!

Popołudniowo-wieczorne wypady są specyfiką i przywilejem tej pory roku.
Człowiek styrany rzeczywistością, która dogniata w tym kraju tylko maluczkich, wielcy jak wiadomo podatków nie płacą, może spokojnie po pracy wyjść w teren i porobić zdjęcia.
Tak też zrobiłem.

 Księżyc wschodzi perwersyjnie wcześnie, więc sytuację mamy taką, że obracając się w lewo fotografujemy wciąż wysoko pracujące słońce, obracając się w prawo robimy wysoko już wędrujący księżyc.

To zdjęcie zamieniłem na sepię, ponieważ całkowicie szczerze wzruszając, przeniosło moją psychę do wspomnień dzieciństwa. Tak będąc krnąbrnym brzdącem widziałem Warmię. Ogrodzenia żerdziowe poskręcane pod nieubłaganym słońcem, konie zimnokrwiste, ptaki nad polem i dalekosiężny spokój. Pewnie używałem wówczas innych słów, ale wyszczekany byłem od pierwszych słów ;)

 Lądujący szpak ... podwozie wypuszczone, powierzchnia skrzydeł zmniejszona, wszystko jak w samolocie, czy może na odwrót ;)

Przeskok z gałęzi na gałąź to nie jakieś tam hop-siup!

Taki rok - wszędzie trznadle!

Teraz przepraszam, bo napiszę coś mocno niepopularnego - qrde jak mi się ta fota podoba! Całe szczęście, że to ja ją zrobiłem, bo bym się lekko wkurzył ;) :)
Ufff - no musiałem to z siebie wywalić :)
Rokitniczka.


Czaple to wiadomo - zawsze malownicze, zawsze nadobne i dostojne zarazem.

 Prawie dotknęła!
W tym momencie gadałem z Maćkiem przez telefon i zdjęcie robiłem trzymając aparat w jednej ręce. Szkoda, bo ciężki czort, a fota powinna być ostrzejsza.

Mógłbym im poświęcić cały sezon ale znacie mnie już, mentalność powsinogi mi na to nie pozwoli :)

Extra miejscówa co?
Niestety budowana stosunkowo blisko obwodnica, zmieniła radykalnie skład gatunkowy ptaków w stosunku do poprzednich lat.

Instytut Rozrodu Zwierząt ... taaaa zwierząt! ;) :)
p.s.
Swoją drogą kochani "rozrodowicze" wjeżdżanie i to służbówką, na taki teren to lekka wiocha, nie?

Chyba niezwykle barwna plecha, na której usiadł, inspirowała go do śpiewu :)

Gdy wracałem, ponownie szpak, tym razem po starcie.

Z obserwacji cudownego koziołka w zachodzącym zbożu zrobię następny wpis, bo czas mi się skończył na to zadanie :)
Pozdro!