Na mijanym po drodze krzewie, na którym rano, ku mojej satysfakcji, fotografowałem pliszkę żółtą, tym razem siedział samczyk trznadla.
Stąd normalna jeszcze poza.
Moje się zatrzymanie jednak zostało odebrane jako jeden z elementów zakłócających poczucie bezpieczeństwa.
Ptak mimo tego, że z całym bagażem złowieszczej nadinterpretacji, nadszedłem stąpając po ziemi ... tej ziemi, zareagował instynktownie ...
To klasyka gatunku, czyli ptasich zachowań instynktownych. Funkcjonuje silny związek przyczynowo-skutkowy utrwalony latami ewolucji - zagrożenie przychodzi z góry!
Wiadomo, kobuzy, krogulce itp.
(a'propos weźmy to sobie do serca, rozumiejąc "z góry" w nieco inny sposób niż ptaki ;) )
Po chwili udzielił mu się mój spokój (czytaj "stałem bez ruchu jak kołek")
Może to była próba skomunikowania mi rewiru, którego czuł się Panem.
A godzinę wcześniej szedłem rozgrzanym w słońcu lasem i mimo beznadziejnej zdawało by się pory dnia, ujrzałem lochę prowadzącą stadko bardzo młodych pasiaków.
Pasiaste maleńtasy na tej drodze wyglądają jak wycieczka przedszkolaków :))))
OdpowiedzUsuńa nawet żłobkowa wycieczka :)
UsuńUwielbiam trznadle za pierwszym razem nie mogłam uwierzyć, że to ptak dziki a nie kanarek komuś uciekł :D
OdpowiedzUsuńCudnie ,,pan szanowny" opowiada, cudnie :D Przeniosłam się i teraz tak dziwnie pisać bo jak to? Przy kompie jestem... nie w lesie??? :D
Ja nawet często o nich piszę "kanarki północy" :)
UsuńDziękuję za kapitalną opinię ;)
Trznadle są u mnie bardzo liczne i się z tego ciesze przeogromnie. A dziki widziałam po raz pierwszy od wielu lat na swoje własne gałki oczne jak pasły się płyciźnie stawu wieczorem. Ale na widok warchlaczków to bym sobie jakąś grzędę znalazła na drzewie poza zasięgiem mamuśki.
OdpowiedzUsuńNo przyznam, że dzików kompletnie się nie boję. Mam szacunek i respekt ale nie podszyty obawami.:)
UsuńGdybym miał robić portret dzikowi z metra albo klepnąć w zad konia w stajennym boksie, wybieram to pierwsze :)
Kapitalna sesja trznadelka, pkraszona równie świetnym opisem zachowań :)
OdpowiedzUsuńNawiązując do dzików, to też wolałbym obcować z nimi, aniżeli nawet z jakimś oswojonym zwierzakiem z zoo. Nie wiem skąd bierze się wokół dzików tyle nieprawdziwych stereotypów. To wszysko zapoczątkował chyba u bojących za czasów dzieciństwa niejaki Pan Kleks i to pozostało gdzieś głęboko w śwodomości zakodowane, że dzik jest zły i nje ma innej opcji. Tyle razy tak będąc tak blisko lochy z pasiakami ta nigdy nie zaatakowała. Najwyżej chrumka i usiłując przestraszyć podchodzi na kilka kroków. Ale to wszystko.
podzielam, agresji dzikom dodają myśliwskie opowieści, bo im zwierz groźniejszy, tym splendor i podziw białogłowych większy ;)
UsuńP.S. Chodzi pan w taki upał w pełnym maskowaniu? Czasem ciężko mi jest wytrzymać w samej narzutce, np. płaszczu. Długie spodnie to akurat u mnie reguła. Nigdy nie wychodzę w krótkich, ale mimo tego nie ma letko. Rano przejdzie, ale potem....
OdpowiedzUsuńpo prostu o ósmej zmykam z lasu :) opisana powyżej sytuacja, to był wyjątek ... zasiedziałem się :)
UsuńŚwietna sesja śpiewaka i rozczulająca gromadka pasiastych maluszków.
OdpowiedzUsuńpasiaki oglądane z bliska naprawdę są rozczulające :)
UsuńZachwycam się trznadlem. Dzików bym się bała, podziwiam Twoją odwagę, ja wolę być typową białogłową.:)
OdpowiedzUsuńa wiesz, to raczej nie odwaga, ja je chyba nieco poznałem przez lata :)
Usuń