Jelenie tuż przed rykowiskiem!

Wczorajszy wieczór w Puszczy był zaskakująco miły.
Usiadło na mnie raptem kilkadziesiąt strzyżaków, jeden komar i żadna końska mucha!
Naprawdę miło, insektom dziękuję!

Ostatnie dni były gorące, więc podłoże suche jak zapomniany w szufladzie pieprz, szczególnie hałaśliwe.
Stąpałem ostrożnie, bo nawet wygrzana i przesuszona ziemia skrzeczy niczym deptane szkło, a zaczepione butem źdźbło rwie się tak głośno jakby chciało zrobić na złość.
Stawiam wtedy nogi niczym trzytonowy słoń. W tym tempie znaczy, bo ważę przecież nieco mniej :)
I dzięki takiemu właśnie "iściu" powolnemu, dzięki wkodowanej niechęci do pośpiechu, udało mi się może i wolno, ale za to całkiem blisko, podejść do byka.

Ten piękny osobnik ma interesujące poroże.
Stosunkowo długie odnogi wyglądają jakby układał je wiatr albo jakiś stylista. Ostre i falująco powyginane jak orientalne sztylety, robiły wrażenie.

 Sam byk "utopiony" w trawach, był tak zajęty konsumpcją, że pozwolił się podejść jak dziecko.

 Piękna prezentacja broni. To czteroletni byczek z trzecim porożem. Klasyczny dziesiątak. Wprawdzie ta długa odnoga na lewej tyce nad opierakiem wygląda na wilczą, ale dla spokojności uznałbym ją za element korony.
Ta korona rzeczywiście nieco mu się "rozjechała" ale to młody byk, a jego pokrój stanowi o tym, że będzie w przyszłości bezcenny dla gatunku.

 Tu widać jak zmarszczył nozdrza próbując określić kierunek, z którego dotarł mój zapach.
Przy okazji dobrze widać ten powykręcany oczniak lewej tyki i w ogóle ciekawe odnogi.

 Nie wiedział gdzie jestem, mimo wszystko postanowił odejść.

 Gdy nieco się oddalił, zaniepokojony jego odejściem, z traw podniósł się kolejny byk!
A to ci niespodzianka!

 Wykonał przepiękny skok ponad wysokimi trawami, a mi udało się to uwiecznić.
Fajnie :)
Doskonale widać w pełni ukształtowane oczniaki, powyżej są opieraki (nadoczniaki jeszcze nie zostały wykształcone) i tykę wieńczy widlica, czyli rozwidlenie grotu. To jego drugie poroże, a on sam jest trzylatkiem. Gdy jak u jego starszego o rok poprzednika, zbuduje tam trzeci grot, będziemy mieli do czynienia z koroną. To klasyczny ósmak, ze względu na niemal idealną symetryczność poroża, uznałbym go za byka przyszłościowego, który rokuje na świetnego dawcę genów. Ani jeden, ani drugi póki co nie wezmą udziału w rykowisku w roli reproduktorów. Będą tzw. kibicami. Popatrzą jak to robią starsze byki. Czeka je natomiast zaprawa w postaci rogowania czyli treningów zapaśniczych.

 Jeszcze chwilę rozglądały się, mając jednak ścianę lasu za plecami, wydawały się znacznie spokojniejsze.

Po zachodzie słońca, można było się tylko zakochać w tym pięknym lesie.