Wieloświat!

Jakie to wszystko jest piękne!
Zgodnie z kwantową teorią wieloświatów ja, czyli Krzysiek Leśny Mikunda, realizuję w każdej chwili, wszystkie wynikające z rachunku prawdopodobieństwa scenariusze możliwe dla mojego życia. Galaktyk są miliardy, w każdej miliardy gwiazd i planet, do tego okazuje się, że wszechświatów też są miliardy! Zatem na tych pierdyliardach planet, pierdyliard Mikundów spełnia swoje rozmaite możliwe scenariusze. Jeżeli większość z nich, tych Mikundów jest w tej chwili w lesie, to jestem całkowicie za. Jeżeli jakaś część z nich pisze lepsze teksty i robi lepsze zdjęcia, to już jest mi całkiem dobrze na duszy. Ponieważ od ponad pięćdziesięciu lat z mojego ciała uwalniane są rozmaite cząstki i subcząstki, (spokojna głowa, z Waszych ciał też! :) ) które opuszczają mnie w postaci uwolnionej energii, jakaś część mnie pałęta się po kosmosie i dzięki temu fragmenty mnie są bliżej tych pozostałych Mikundów ... o matko ale odjeżdżam !!! :))))
Trochę się wygłupiam, ale żartując piszę jak jest, a przynajmniej jak wynika z obliczeń.
Bardzo się cieszę też, że są Mikundziaki, którym wszystko wychodzi, żyją bez stresu, mają hajsu w cholerę i jeżdżą młodszym modelem Jeepa. Fajnie jest wiedzieć, że tak jest. Resztę kosmicznych gamoni, którym jest gorzej niż mi, wypieram, ba, mam ich w nosie, w ogóle się z nimi nie identyfikuję ;)

 Gdzieś ta czapla pozuje Mikundzie dłużej, gdzieś w ogóle wystartowała w jego stronę! Ale ja, zwykły ziemski Mikunda, cieszę się cholernie, że ją w ogóle spotkałem i że dała się sfotografować, tak jak widać na obrazku :)

 Nie wiem w ilu jeszcze wszechświatach ten błotniak dał się schwytać w dziurze z liści w kształcie serca, ale być może to mi przytrafił się jeden z ciekawszych scenariuszy na tę sytuację :)

 Mam nadzieję, że gdzie indziej ma pióra w nieco lepszym stanie :)))


Poniżej kilka ziemskich kadrów do których nie zgłaszam pretensji :)

 

 Każda z miliardów miliardów innych planet, która ma wodę, jest szczęśliwa!

 Kręgi w zbożu ... jaki kraj, takie kręgi :))))


A poniżej moja przydomowa codzienność. Młode kopciuszki, które od samego ranka skrzeczą i strzykają w jedyny sobie właściwy sposób :)
Są wszędzie, są radosne, ciekawskie i mój najbliższy mi świat, byłby bez nich znacznie gorszy. :)