Przyczłapy i w ogóle :)

Trochę inaczej, czyli dziś o "przyczłapach".
Przyczłapy to obserwacje i też zdjęcia, które powstają przy tzw. okazji.
Wyprawa zwykle ma jakiś cel, u mnie jest on raczej oczywisty, zwykle idę podglądać jelenie.
Wyjątkiem były sytuacje, gdy zbierałem materiał do monografii o krukach, czy też inne okoliczności.
Bez względu jednak na główny cel wypraw, powstaje całe mnóstwo oczywistych, choć nieprzewidzianych obserwacji dodatkowych.
Często stają się one filarem tematycznym i wartością samą w sobie.
Do takich zdarzeń zaliczam zaskakujące spotkania z borsukiem, wilkiem czy innymi rzadkimi gatunkami oraz wszystkie nietypowe sceny z życia zwierząt.
Do dziś mam pewne braki i potrzeby, o których myślę niemal przy każdym wyjściu.
Czekam jak świąteczny karp na wodę, na ciekawe spotkanie z kuną leśną, z jenotem, z jarząbkiem, bąkiem i na naprawdę dobre zdjęcia kukułki. Brakuje mi jakiegokolwiek zdjęcia rysia czy orła przedniego. Na spotkanie z niektórymi przedstawicielami gatunków nawet nie liczę, ot tak marzę sobie tylko.
Oczekiwań jest oczywiście o wiele więcej. Jednym z nich jest zdjęcie mocnego byka w jakimś widowiskowym skoku przez rów, krzew ... cokolwiek czy stado jeleni przebiegających przez jakiś bród.
No cóż, marzenia trzeba mieć,  one wyrywają nas z łóżek i domostw, nie pozwalają zasnąć i budzą przed świtem.
Szanować jednak wypada to, co natura daje i cieszyć się, że mogliśmy być świadkami świata, który dla większości wciąż pozostaje wielką tajemnicą.
Z tego powodu, chciałbym dziś pokazać ile zbiera się dodatkowych obserwacji w ciągu dwóch wyjść do lasu.

 Gdy czekałem na jelenie, zapadał zmrok i już sam las wyglądał pięknie. To wystarcza by cieszyć się obecnością w takim miejscu.

 Rano, w drodze do lasu, zaskoczyła mnie konfiguracja chmur ...

 Piękny szylkret polował o świcie w mokrych trawach łąk.

 Jeszcze nie rozbudzone zające czekały na cieplejszy powiew poranka.

 Prawdziwy szarak.

 Ściernisko jest ciekawym ekranem dla różnych scen, nawet w tak pochmurnym dniu.

 To może nie ta skala co w Puszczy Piskiej, ale wiatr i u nas pozostawił nieco pamiątek.

 Zupełnie nieoczekiwana w tym miejscu piegża! Pierwszy raz spotkałem ją w dużym kompleksie leśnym. Wprawdzie przy sporej polanie leśnej ale jednak nie w krajobrazie raczej rolnym, który zwykle preferuje.

 Ja je po prostu uwielbiam i często mi pozują ... no cóż :)

 Są wdzięczne i tyle.

 Warmia w porze żniw piękna jak w każdej innej odsłonie.

 Bocian ... odległy :)

 W innym niż ostatnio ujęciu, a też wart pokazania.

 Dzień później w gęstym, mglistym oparze poranka.

 Taka niespodzianka, poranny spacer nad jeziorem.

 Uwielbiam takie sceny!

 Lub takie, w których nagłą rolę odgrywa jakieś nieoczywiste światło ... znikąd.

Ewidentne oznaki nadchodzącej jesieni.

 Tak blisko myszaka i to bez czatowni można się znaleźć, ale trzeba być prawdziwym duchem. Tym razem mi się udało.

 Upiór w lesie! :)))

 To bardzo towarzyskie maleństwa, więc bardzo często znajdują się w zasięgu optyki.

Wystartował dosłownie 4 metry nad moją głową. Ja zaskoczyłem jego, a on mnie!
W efekcie końcowym zanim się poogarniałem z przysłoną, czasem i wszystkim co było nastawione "na las", zrobiłem zupełnie przeciętne, dokumentacyjne zdjęcie. Bielik z bliska zawsze robi wrażenie. To akurat młody dwulatek. Ale takich obserwacji jest zawsze znacznie więcej niż zdjęć. :)

Mam nadzieję, że ten spacer z przyczłapami nie był nudny. ;)