Staram się tego nie czynić bez uzasadnienia, więc zgodnie z zapowiedzią spieszę z uzupełnieniem dokumentacji fotograficznej z wczorajszego spotkania.
Czynię to z tym większą przyjemnością, że nie wiem kiedy i czy kiedykolwiek jeszcze, będę miał szansę fotografować szaraka w takich światłach.
Tym samym mam nadzieję, że doobejrzenie zdjęć z zaskakującego spotkania i dla Was okaże się przyjemnością. ;)
Dziwiło mnie to, bo z czego tu robić ambaras ... 110 kg. człowieka na drodze przy tej przewadze prędkości, to przecież żaden kłopot.
... i tym razem pedicure! Nie sądzę, żeby to były nerwowe reakcje. On miał mnie po prostu w nosie!
Zresztą po latach podchodzenia zwierząt wiem przynajmniej czego nie robić, by ich nie spłoszyć.
Kochani, życzę Wszystkim tego typu spotkań. Są źródłem czystych emocji wynikających z obcowania z najpłochliwszą naturą.
Wystarczy w lesie być ... duchem, wówczas otoczenie odwdzięczy nam się, pozwalając na obserwację ;)
Ech... takie spotkanie to rarytas, a taka relacja to muzyka dla mej duszy.
OdpowiedzUsuńa wiesz, jak się ma dobre zdjęcia to jest ciężej coś fajnie napisać, bo się nie chce. Myślę wtedy, że zdjęcia same się obronią :))) tym bardziej się cieszę, że Ci się spodobało. Pozdrawiam Cię Luna ;)
UsuńNo przepiękne spotkanie, a może mu igieł świerkowych nawchodziło pod pazurki, albo w co wdepnął i czy to jest taka wąska ścieżka leśna? I które w kolejności było to zdjęcie z lewitacją i jeszcze chciałam napisać, że poza na 5 i 6 jest przekomiczna. I "paczpan" jaki czujny na podbłękit, no bo nie na poczerwień. Przepiękna niedziela.
OdpowiedzUsuńtak, to taka wąska leśna droga służąca tylko do pielęgnacji oddziału. Lewitacja była oczywiście pierwsza, potem szedł czyli pierwsza tej opowieści i kolejno tak jak leci :) 5 i 6-kę już gdy robiłem, o mało nie parsknąłem, ale wiadomo - nie należy płoszyć zwierząt :))) A na podbłękit czujny jak jasna cholera h aha aha ahaaa Grażynko pozdrawiam Cię :)
UsuńU mnie po sąsiedzku są nieużytki i jeszcze kilka lat temu zające całymi stadami przesiadywały na niej i jak to dzieci opisywały - bawiły się w berka. Wystarczyło wyjść na taras z lornetką i można było na nie popatrzeć jakby były z bliska. Ruszyła szczepionka ochronna dla lisów i zajęcy nie ma już od lat...
OdpowiedzUsuńPiękne spotkanie :) Nie rozumiem tego lasera, czemu on służy?
laser to tylko przenośnia, to w rzeczywistości nić pajęcza ale się tak ładnie podświetliła, że nie mogłem oprzeć się skojarzeniu. :)
UsuńPiękne spotkanie, a jak fajnie opowiedziane :) Zając świetnie pozował - kto wie, może to najlepsza sesja zdjęciowa jego życia :) No i te światła - super okoliczności!
OdpowiedzUsuńno i jeżeli chodzi o zająca to chyba tez najlepsza moja :))) dzięki! pozdrawiam :)
UsuńPiękny, w pięknym świetle ukazany :-). Czyści sobie łapki dokładnie w ten sam sposób, co moje koty.
OdpowiedzUsuńzające mają w swojej naturze coś z kotów, wiadomo, kocą się, choć tak naprawdę jako roślinożercy są na antypodach łańcucha ;)
UsuńWitaj Krzysiu, mam nadzieję, że wyczuwasz moją obecność. Niezmiennie wierna i zafascynowana :). Oglądam i delektuję się i podobają mi się WSZYSTKIE zdjęcia. Przy braku czasu i możliwości mogę się posiłkować Twoimi "oczami". A wiesz gdzie mieszka piękno prawda? No i gratuluję jubileuszu, jestem pewna, że czytelników nigdy Ci nie zabraknie :). Pozdrawiam, Kasia z Olsztyna.
OdpowiedzUsuńKasiu, wyczuwam, wyczuwam, choć oczywiście brakuje mi Twoich "odsercowych" i super serdecznych komentarzy :)
Usuń