Las dyktuje warunki.

Może zacznę od tego, że kto nie widział poprzedniego wpisu, niechaj żałuje, choć to zawsze można zmienić ;).
Kozioł myłkus nie zdarza się często, jest to absolutne trofeum, jeżeli można użyć takiego pojęcia  w fotografii przyrodniczej. :)

Dziś po raz nie wiem który, przekonałem się, że to las dyktuje warunki. Pokazuje tylko tyle ile uzna za stosowne w danym momencie.
Kiedy chciałbym fotografować małe ptaszki, są w koronach lub nie ma ich wcale.
Dziś, gdy liczyłem na grubego zwierza, owszem, nawet "cośtam cośtam" ale małe ptaszki były wszędzie wokół mnie.
Zawaliłem tym drobiazgiem całą kartę, więc dziś w konsekwencji pokażę nieco więcej niż zwykle, bo około 20-u zdjęć, choć i tak jest ułamek dzisiejszego urobku.

Dziś w etykietach nie oznaczam gatunków uwiecznionych ptaków, kto poprawnie i w określonej kolejności je oznaczy, wygrywa nocne wyjście na rykowisko.
... ze mną :)
Myślę, że zadanie nie jest trudne, dominują sikory, jeżeli ktoś z Was nie boi się nocnego lasu ani mojej w nim obecności, warto próbować :)

Dzień był całkiem litościwy jak na czternaście kilometrów, które przeszedłem, nie mogę narzekać.
Miałem na ręku jakąś silikonową opaskę, która miała odstraszać owady i wiecie, że chyba zadziałała.
W ciągu pięciu godzin usiadło na mnie nie więcej niż 50 strzyżaków, co do tej pory, przysięgam, pozostawało w sferze marzeń i cudu!
Ani jeden komar, a końskie muchy tylko na spodnie.
No po prostu raj na ziemi!

No dobra, bo mi się blog zamieni w "insektowe opowieści" :))))

Lecimy:

"in your face!" ;)

 Momentami trudne je w ogóle dostrzec :)

 Jakby co, są!

 mamuśki niewiele większe od "warchlunków" ...

 Na czatach. Szczególnie długie sterówki (pióra ogona) świadczą o niebywałej zwrotności i kontroli lotu, co jest niezbędne przy tym trybie życia.

 wieczne balansowanie

 Odwirowanie! Przy tym tempie kręcenia głową, mój mózg, jeżeli w ogóle posiadam coś takiego, wytrzepałby się uszami jak makaron przez dziurki durszlaka ;)

No musiałem ... jak to tak miałoby być, bez jeleni? ;)