Barwy przedwiośnia.

Przedwiośnie.
Szarobury moment roku, który znalazł swoje miejsce nie tylko w literaturze, czy poezji ale również w malarstwie.
Dlaczego?
Prawdopodobnie nie z powodu ograniczonej palety kolorów, zalegających łach zmarzliny czy wątpliwie urokliwych "suchocin".
Fakt, wschody słońca w często wilgotnych porankach mają metafizyczny wymiar, ale ile ich jest, tych słonecznych wschodów?
Sądzę, że kochamy w przedwiośniu obietnicę zmiany, zwiastuny końca zimy, podmuchy wiosny.
To są wartości związane z nadzieją, zmęczeniem zimą, oczekiwaniem.
Ja uwielbiam zimę, ale przedwiośnie mocno mnie ekscytuje swoją krótkotrwałą aurą.
Lubię cieszyć się stonowanym pejzażem oscylującym między szarością chłodną, a szarością cieplejszą nieco.
Ten wąski zakres temperatur barwowych w zasadzie wyczerpuje 90% kolorystycznych możliwości tej pory roku.
Dziś pospacerujmy takim klasycznym przedwiosennym porankiem, bez euforycznych wschodów i zachodów.
Ot, taki normalny, warmiński, przedwiosenny dzień.
Trzeba umieć cieszyć się każdym dniem, w którym możemy zbliżyć się do przyrody i podziwiać jej piękno nawet gdy nie są to barwy jesieni, kwitnące kwiaty i zachody nad jeziorem ;)

 Po mojej lewej stronie żerowały żurawie, a po prawej ...

 ... przyglądały mi się sarenki.

 Postanowiłem uwiecznić jeszcze to "zapatrzenie" i opuściłem teren.

 Żurawi było wszędzie pełno.

 To moja ulubiona odsłona Warmii. Lubię zarówno ten powściągliwy koloryt jak i plany skromnie wzbogacone avifauną.

 Można w nieskończoność podziwiać piękno ptaków. Dają się fotografować na tyle sposobów.

 No właśnie ... taka szarość z kozłem w planie :)

 Dopiero z bardzo bliska widać, że są jakieś jeszcze inne kolory :)

 Ciekawe czy długo ćwiczyły tę synchroniczność? :)

 Na szczycie moreny.

 Popisy.

 W jednej z warmińskich wsi.

 I na jednym z warmińskich płotów tejże wsi ;)

Nie chcę zabrzmieć jak lektor Niewolnicy Isaury, kończący odcinek w momencie gdy ręka Pana leci w stronę Jej twarzy, a ktoś z boku sięga w tym momencie po pistolet, ale w następnym odcinku jelenie i ich późne uzbrojenie :)