Żywy dzik!

Kto by się spodziewał takiej soboty?
Dzień wszystkomający!
Fajny poranek, który pokażę w tygodniu, byki z kompletnym uzbrojeniem spotkane w środku lasu, które również pokażę w tygodniu i inne takie, które oczywiście pokażę w tygodniu.
To pokazywanie w tygodniu bynajmniej spowodowane jest niechęcią do przygotowywania zbyt dużej ilości zdjęć.
Nad wyraz nie lubię za długo zajmować się jedną czynnością o ile nie jest to iście lasem ;)

To co pokażę dziś, chyba zasłużyło na odrębną publikację.
Powody są przynajmniej dwa. Pierwszy to taki, że będzie dzik, a tego nie pokazywałem już czas jakiś. To piękna, młoda locha na pohybel idiotom uważającym, że eksterminacja tego gatunku ograniczy przemarsz ASF przez kraj. Ten kto to wymyślił ma, jak sądzę uszy połączone drutem, a drut rozciągnięty między uszami nie dotyka już niczego. Otchłań zionąca pustką go otacza jedynie, a w przestrzeni wokół drutu krąży echo szukające rozumu i same sobą wypełnia tę osobliwą puszkę rezonansową. Echoo ... echooo ... echoooo ...

Przy okazji ulewania mi się, nie mogę nie wspomnieć, jak bardzo przeżyłem pożegnanie ostatniego na świecie samca nosorożca białego. Między innymi lata bezkrytycznych polowań, niepohamowane kłusownictwo zdjęły ten unikalny gatunek z listy obecnych na świecie. Pozostałe przy życiu dwie samice nie są zdolne do rozrodu. Skretyniali naiwniacy płacili niepojęte kwoty (50 dolarów za gram!!!) za sproszkowany róg nosorożca, bo wierzyli, że to wspomoże ich rachityczne libido. Największym popytem sproszkowany róg nosorożca cieszy się w Azji, szczególnie w Japonii. Może roboty potrafią zrobić, ale jak widać nie wszystko im wychodzi tak dobrze. Afrodyzjak psia ich mać!
Teraz do tego doszła plotka, że jest skuteczny na raka. Obawiam się, że los wszystkich nosorożców jest już przesądzony, skoro napady są nawet na muzea! Wypada wspomnieć, że róg nosorożca zbudowany jest z keratyny, tej samej, która tworzy np, nasze paznokcie. Ma taki sam wpływ na popęd i raka jak ogryzanie paznokci ale wiedza nie jest dla idiotów ... niestety.

No dobra, wróćmy do lasu.
Idące dziki zauważyłem nieco w dole, za pasem drągowiny.
Kucnąłem i czekam. Uda się to się uda, jak nie to trudno!
Udało się.
Młoda, piękna locha, wyszła niemal prosto na mnie.
Zdążyłem usiąść na ziemi, więc zdjęcia zrobiłem z najlepszej możliwej perspektywy.

 W całej okazałości.

 Wciąż mnie nie widzi.

 Już!

 O, a co to za straszenie? Za młoda jesteś na takie frontalne konfrontacje! :)

 No! Słuszna decyzja :)))

Poszedłem za nią i jeszcze raz ją obserwowałem.

 Niestety nie udało mi się zrobić zdjęcia gdy się obróciła w moją stronę. Zapatrzyłem się na nią :)

 A to chyba zdjęcie dnia. Bardzo mi się :)

 Gęsi oczami Leśnego :)

Słoneczko? No tak, ale oczywiście gdy już wracałem do domu. Klasyka.