przyroda - przygoda!

W nocy zorientowałem się, to musiało być w fazie REM, że wyraz przyRoda i przyGoda różni się tylko jedną literką! Że też wcześniej na to nie wpadłem. Człowiek jednak potrafi się zaskoczyć w każdym momencie.
Ale dość po temu, bo przecież ani to odkrywcze, ani ważne, ot taka sobie ... spostrzegajka:)
O, może nawet mój nowy termin - "spostrzegajka" jest więcej wart jako wkład w komunikację międzyludzką, niż "r" i "g" razem wzięte.
Do rzeczy Mikunda!, (że się tak zganię) - trzy sekundy największego skupienia Czytelników, już zostały zmarnowane na meandry dygresji i psudofaktów, a wciąż nie wiadomo o co chodzi!

Dzisiejszy post, to taki właśnie namacalny dowód, że w zasadzie każdy kontakt z przyrodą, staje się przygodą i do tego jest wielką niewiadomą.  Nigdy nie wiem, co mnie spotka i to jest chyba najbardziej wciągający, intrygujący aspekt przyrody-przygody.

Tego dnia jechałem w okolice Dziuch. Darzę te okolice szczególnym sentymentem, często tam bywam. Przy dość ruchliwej drodze kręcił się dziczy maluch. To tegoroczniak, gnojek.
Zatrzymałem samochód, wysiadłem rozejrzeć się o co chodzi. Dlaczego jest tak blisko ruchliwego miejsca i to w jasne pogodne popołudnie.

Niestety malec był chory. Potworne zapalenie spojówek, lub inna oczna przypadłość spowodowała wyraźne nacieki ropne i silne przekrwienie oczu. Warchlak był mocno podenerwowany. Słyszałem wielokrotnie, że dzikie zwierzęta, gdy są w potrzebie, potrafią podejść do człowieka i niejako poprosić o pomoc.
Gdy tylko opuściłem samochód, młody podbiegł do mnie. Z jednej strony cierpienie kazało mu to zrobić, z drugiej zakodowany lęk wywoływał niepokój. Momentami tulił mi się do nogawki, by za chwilę szarpnąć za, w porę nadstawionego, buta. Biedny. Cierpiał.

Poszedłem najprostszą linią dedukcji - Nadleśnictwo! Pierwszy telefon wykonałem do najbliższego Nadleśnictwa - okazał się nieskuteczny. Dowiedziałem się, że zwierzyna żyjąca w lesie, nie należy do Lasów Państwowych, a jako element majątku Państwa podlega stosownym Terytorialnym Jednostkom Władzy. O pokrętna logiko! Człowiek uczy się całe życie. Ciekaw jestem ilu ludzi wpadnie na to, by wymagające pomocy dzikie zwierzę, zgłosić do Urzędu Gminy? W naszym kraju logika chadza nieprzewidzianymi drogami.

Już wiem, że dzikie, chore lub potrzebujące pomocy zwierzęta, zgłasza się do właściwego Urzędu Gminy, do której należy ten teren. Urząd Gminy powiadamia stosowne służby, Straż Miejską lub specjalistyczne organizacje, Błękitny Patrol, Ośrodki Rehabilitacji itp.

Publikuję ten post wyłącznie dla wyjawienia kolejności czynności w takiej lub podobnej sytuacji.


Czy wiecie, że wyraz SENS różni się od wyrazu NONSENS, tylko krótkim "NON", które samo w sobie nic nie znaczy. Ale czemu ja o tym teraz pomyślałem ... ? ;)