Byk ... po byku!

To nie było normalne. Dwa dni z rzędu, o różnych porach dnia, wczoraj wieczorem i dziś przed południem, spotkałem tego samego byka! Fantastyczne. Tym bardziej, że byk raczej selekcyjny, z porożem, które niestety skaże go na śmierć jeszcze w tym sezonie. Zawsze mam satysfakcję, że zdążyłem go podejść przed myśliwym. Przynajmniej pozostanie na moich fotografiach. Ten czterolatek z jakiegoś powodu nałożył wadliwe poroże. O zmianach budowy poroża decydują uszkodzenia mechaniczne, przebyte choroby, wady genetyczne, czasami problemy pokarmowe, np. głodówka po ciężkiej zimie, a często wadliwie funkcjonujący układ rozrodczy. Ostatnia przyczyna powoduje wykształcenie poroża z różnego typu deformacjami. Mamy wówczas do czynienia z tzw. myłkusem. Ten byk ma niewłaściwie rozwinięty oczniak prawej tyki. Przyjmuje się, że w dobrze zbudowanym porożu odległość między koronami powinna być równa długości tyk. Wówczas kąt (rozłoga) widlicy, jest właściwa. Poroże ze zbyt szeroką widlicą, może okazać się niebezpieczne w czasie walki. Drugi, walczący z nim byk, może nie odparować ataku. Dochodzi wówczas do uszkodzeń, może to być np. oko, lub rozerwane ucho. On sam, również może nie zablokować we właściwy sposób ataku walczącego z nim byka. Zresztą jego porwane ucho świadczy o tym najlepiej. Na szczęście tak młode byki, nie toczą szczególnie zaciętych walk, to raczej chłysty, stojące z boku i przyglądające się starciom byków stadnych. Same próbują dopiero przepychanek, a ich potyczki są na pograniczu zabawy i walki. Jeżeli przyczyną tak zbudowanego poroża byłoby uszkodzenie mechaniczne (wątpię, bo wówczas zmiany są najczęściej miejscowe, nie dotyczą całego poroża), to ten byk, w przyszłym sezonie, mógłby nałożyć całkowicie poprawne poroże. Pomijając wszystko, zwróćcie uwagę jak ogromną ilość opasłych kleszczy nosi na sobie. To raczej słabsza strona życia w lesie.

 W pierwszej chwili ujrzałem taki widok ...

 Młodzieniec zajadał młode pędy świerka. Też spróbowałem - świetne! Niezwykle aromatyczne i odświeżające.

50 metrów w prawo dojrzałem korpus nieco tylko starszego byka.

No szok! To ten sam byk, którego fotografowałem wczoraj wieczorem!

Całe szczęście młodziak zdążył wskoczyć w kadr i załapał się na pole ostrości, bo gdyby nie to, miałbym "skaszanione" zdjęcie, a tak wyszło super! :))) Swoją drogą dzieli je rok różnicy w wieku.

A poniżej wczorajsze spotkanie ...

 Musiałem być niezwykle ostrożny, odległość między nami była bardzo nikczemna jak na tak kręcący wiatr!

 Zrobiło mi się gorąco! Glowa unosiła się, a ja klęczałem przed nim bez szans na ukrycie się.

 Ma mnie! Nasze spojrzenia się spotkały, ale czy widzicie w jego oczach strach? Ja nie .
Przyznacie, że kąt między tykami nieco mu się rozjechał, a ich budowa również pozostawia wiele do życzenia.

Pomijając wszystko, to było przepiękne spotkanie. Byk o dziwo nie uciekł!

 Po prostu spokojnie odszedł i ... już.

To już był deser. Kilka kilometrów dalej, spotkałem jeszcze i tego zucha! :) Świetna aura starej Puszczy, to co lubię najbardziej. Nie jakieś polanki-sranki, las i już! ;)