zachód słońca!

No i w końcu wymiękłem, zrobiłem zachód słońca!
Tylko jeziora pod spodem zabrakło :)))))

Nie wiem czy jutro pójdę w teren, więc to może być ostatni post tego roku.
Gdybym się tu do przyszłego roku nie pojawił, Wszystkim WAM kochani, życzę szampańskiej zabawy i cudownego, bezpiecznego, pełnego sukcesów i zdrowia, spokojnego i obfitego Nowego Roku!!! :)

Dziś było pieruńsko zimno. Zacząłem od czatowni, ale z marnym efektem.
Gdy odchodziłem dygocąc z zimna, zauważyłem lądujące na zanęcie kruki. Rychło w czas!
Za żadne skarby nie wróciłbym już do czatowni, do bezruchu, do telepania z zimna.
Po czterech godzinach siedzenia w jednej pozycji, nie odzyskałem termiki ani gdy doszedłem do samochodu, ani w domu po wypiciu gorącej imbirówki.

Las dziś nie obdarzył, więc wyjechałem żegnać dzień na otwarty teren. Nie żałuję :)

W lesie spotkałem totalnie zagmatwanego dzięcioła. Tyle było wszystkiego wokół niego, że żadna zmiana pozycji nie zmieniała faktu, że wciąż pozostawał ... totalnie zagmatwany.

wyżej nie mogła ;)


I nastał wieczór i nastała ciepłość ... optyczna:)

  Całkiem spory zimowy rudel na wieczornym ... żerze ?!? Ten nasz język chce mnie ubezwłasnowolnić, ale ja się nie dam. Nie napiszę podczas wieczornego żerowania i już! Są na żerze :)))

Ostatnie smagnięcie wieczornego światła i inny rudelek.

Poniżej obraz mojej kapitulacji - wycelowałem obiektyw w słońce!