jak w błysku flesza!

Nie zawsze mogę skorzystać z uroków pogody i wybrać się na zdjęcia. Taki miałem właśnie wczorajszy wieczór. Wróciłem z wernisażu kumpla, po czym okazało się, że jest 19.00 a do domu daleko.
Decyzja była krótka, lecę na ostatnie minuty słońca!
Jadąc na pobliski teren, modliłem się, żeby w ogóle zdążyć. Z samochodu wyskoczyłem jak poparzony. Światło było cudowne ale tarcza naszej gwiazdy dotykała już linii horyzontu.
W zasadzie uznałem, że jeżeli w tym momencie uda mi się spotkać cokolwiek ożywionego, innego niż trawa, to w zasadzie jestem w punkcie kulminacyjnym wieczoru.

Chyba zbyt nerwowo zbliżałem się do wypatrzonych z daleka saren, bo świergotki zerwały się nagle.
(niestety nie wiem czy to polny czy łąkowy)

 i w górę ...

i w dół, ale ani odrobinę ciszej :)
Cudownie wyrysowały się intensywną barwą zachodu, na niebieskim tle.

Nie wiedziałem, co mi się uda zakombinować z sarnami więc pstryknąłem na wszelki wypadek ... trawy :))))

Ze wszystkich zdjęć wybrałem to zdjęcie poniżej i w ogóle miałem zamiar w poscie pokazać tylko to zdjęcie.

Jest kwintesencją nieco nerwowego, krótkiego, ale urokliwego wypadu na okoliczne łąki i pola. Tyle było w powietrzu czerwieni, ech.
Nasyciłem się tym światłem, choć trwało niewiele dłużej niż ... błysk flesza.

Dzień i w ogóle mijający tydzień, był tragifarsą, mieszanką pechów i wkurzeń. Ta krótka chwila, te kilka zdjęć, całkowicie mnie rozpakowało z wszelkiej nerwowości i zmartwień. Warto łapać takie chwile!
Przyroda jest piękna! :)