Czarny kozioł i lot nad kukułczym gniazdem.

Wieś pozostała ponad kilometr za moimi plecami. Zbliżałem się do mojego ulubionego rozwidlenia leśnych dróg opodal sporej polany. Z mojej lewej strony "wystrzelił" koziołek, który najwyraźniej zapadł w krótką drzemkę, ponieważ moja obecność zaskoczyła go dopiero z odległości 4-5 metrów!
Ciepło popołudniowego słońca przynajmniej mocno go rozleniwiło.

Czas jaki zajmuje mu odbiegnięcie na kilkadziesiąt metrów to raptem kilka sekund, a ja nie jestem rewolwerowcem! Zanim podniosłem aparat do oka, zanim się skalibrował i jakkolwiek złapał ostrość, mogłem już zrobić tylko coś takiego:

Piszę o tym i pokazuję to zdjęcie nie dlatego, że uznałem, że na to zasługuje. Tak po prostu wygląda rzeczywistość fotografującego w lesie. Rzeczy nagle się dzieją i jeszcze naglej się wydarzają.
Spory odsetek zdjęć wygląda dokładnie tak. Wystawy z tego nie będzie :)

Ochłonąłem, ustabilizowałem tętno i ruszyłem dalej.
Na polanie popołudniowe polowanie zaplanowała kukułka.
Wstyd się przyznać, ale nie mam dobrych zdjęć kukułek. Tym razem również takich nie zrobiłem.

Szkoda, bo to przepiękny ptak, a obserwowanie go jest wciągającym przeżyciem.

Gdyby tak z 10 metrów bliżej ... ech. Ta polana jest dość daleko, a dodatkowo moja wizyta tam była incydentalna. Teraz kręcę się w zupełnie innych rejonach Puszczy i pewnie powtórki z kukułki nie będzie.

Całe szczęście, godzinę później, już w światłach zachodzącego słońca, udało mi się podejść do fajnego koziołka.

Obserwowałem go jakiś czas. Szczęśliwie opuścił ścianę młodnika, poznęcał się nad gałęziami i wyszedł na otwartą przestrzeń. Dorwałem go w prześwicie roślinności. Za każdym razem, gdy się za nimi chował, podchodziłem kilka kolejnych metrów.

Rozpatrywałem czy dla cichszego podchodu zdjąć wszystkie buty (podobno działa :))) ) i ubrania - też szeleszczą! Koniecznie nie zapominajcie o czapce!!! Wiatr potrafi wygwizdywać takie melodie na daszku, że hej!  Już łapałem za sznurowadła, gdy mój wzrok utknął nieco poniżej butów! Okazało się, że stoję na piaszczystej drodze! Uffff, to spostrzeżenie w ostatniej chwili ocaliło mnie przed rychłym blamażem. Nadleciał paralotniarz! A gdyby miał kamerę?!? "Leśny" golusieńki w środku lasu z butami pod pachą, drący ryja za każdym razem gdy stąpnie na szyszkę lub gałąź ... oglądalność na YT przekroczyłaby 2 mln. zanim wróciłbym do domu :)))

 Dobra, dość żartów! :)
Nic nie trwa wiecznie, kozioł w końcu mnie zauważył. Mam wrażenie, że spojrzał na mnie z politowaniem ... ale dlaczego?
Może słyszał moje myśli, nie wiem ;)

 Wykonał przepiękny skok w stronę kryjówki. Jakimś cudem udało się ten "lot nad kukułczym gniazdem" utrwalić.

Byłem pewny, że to koniec koziołkowych spotkań na dziś. Las opuszczałem w półmroku. Tzn. słońce skryło się za chmurą, a ponieważ już było po dziewiętnastej, w lesie robiło się ciemnawo.
Mój wzrok został ściągnięty przez ... no właśnie - czarnego kozła!

  Światła było mało itd. wiadomo, ale ciemniejszego czorta jeszcze nie spotkałem.

I tak to właśnie jest, cieszyłem się, że zdjęciem dnia będzie "skoczek", a w mojej subiektywnej ocenie, wygrał ten swoisty unikat. To jest "kozioł torfowy" ha ha ah aa

 Gdy wyjechałem z lasu. chmursko się łaskawie przeteleportowało i w resztkach światła zachodzącej za horyzont gwiazdy,  uwieczniłem ten bezlik dmuchawcowy. Jeden porządniejszy podmuch wiatru i tej sceny nie zobaczy już nikt ;) Tysiące uzbrojonych w powierzchnię nośną nasion, poleci zdobywać nowe tereny.