złoty strzał!

Taki zwyczajny, słoneczny wieczór w Puszczy. Spokój, cisza, ciepło, zapachy wiosny i śpiew ptaków.
By poczuć się wybrańcem losu, wystarczyłoby tu tylko być.
A do tego wszystkiego, do kontemplacji leśnej przyrody, dochodzą przecież miłe niespodzianki, nieoczekiwane lub trochę tylko oczekiwane spotkania.

Słońce jest jeszcze stosunkowo wysoko, a już w pierwszym kroku traperskim spotykam taki widok:

Las posiepany światłem jak jako na twardo krajalnicą. Trudno cokolwiek dojrzeć.

Te dwie łanie pasące się u "bramy lasu" zapowiadają jednak ciekawe obserwacje. Aktywny dzień. Za miesiąc, gdy nadejdą upały, spotkanie jeleni w środku dnia, będzie niemal niewykonalne.

Las wydawał się taki przestrzenny, że czułem się jak bohater jakiejś gry 3D. Ostro rysujące światła, mocne kontrasty, soczystość otaczającej mnie przyrody.

Na dużej polanie pasły się trzy jelenie. Dwa z nich sfotografowałem z daleka i poszedłem dalej. Nie było sensu im przeszkadzać.

Gdy dochodziłem do kolejnej polany, z daleka zauważyłem kolejne dwie łanie. Mocna gra świateł i cieni stworzyła jakiś intrygujący mnie obraz.

 Szczerze mówiąc te też chciałem odpuścić ale to by oznaczało, że muszę wracać skąd przyszedłem, a tego nie lubię. Chciał nie chciał, postanowiłem je podejść.

 Niestety wiedziałem, że będę musiał je przestraszyć, ale w ostatecznym rozrachunku uznałem, że to nie jest najwyższy wymiar nieszczęścia jaki mógł je spotkać na skutek kontaktu z człowiekiem. Chyba, że zdjęcia naprawdę zabierają duszę ... a to przepraszam :)

Odbiegły z nieukrywanym wdziękiem. Ciągle są w fazie pozbywania się zimowych wdzianek. To moment nie najlepszej prezencji, strzępy zimowego futra sterczą bez kontroli jak kłaki owczarka nizinnego, który wyszedł z chaszczy ;)

Przyszedł czas na zdjęcie i tego jelonka. To młody byczek, w pierwszej fazie nakładania poroża.
Widzę go trzeci raz w ciągu tygodnia.

Zawróciłem i poszedłem zobaczyć co słychać na babrzysku. Mimo tego, że dzień chylił się ku upadkowi, wciąż było gorąco i liczyłem na jakieś małe chrumkające spotkanko.

 Udało się. Zeszłoroczna młodzież korzystała z uroków SPA, ale czujna mamusia ukryta w drągowinie obok, zagrzmiała groźnie. Uwielbiam ten niskotonowy pomruk z pewnością nie zapowiadający ocieplenia relacji.

Młody szukając źródła niepokoju postawił irokeza by zwiększyć swoją optyczną przewagę. Byłem wprawdzie dobrze ukryty ale w tej konkurencji nie miał do mnie szans.Optycznie go dominowałem :)

W drodze powrotnej jeszcze raz spotkałem "matki trzy", które niedawno fotografowałem z bliska, więc im również odpuściłem. taki dzień ... odpustowy.

Jak się dobrze przyjrzeć, pasiaki też widać :)

 To ten sam cielak, którego portretowałem dwa posty temu. Również uznałem, że nie ma co za nim iść, bo komu jak komu, ale jemu po poprzednim podejściu, mógłbym założyć kartotekę w stylu "portret z lewej, portret z prawej" z ewidencją każdego kłaczka :)))

Odchodząc pozwolił jeszcze sfotografować się w pięknej scenerii Puszczy. I za to byłem mu naprawdę wdzięczny.

O wiele ciekawsza obserwacja rozgrywała się w tym samym momencie, dwadzieścia metrów dalej.
Kozioł postanowił ugasić "testosteronowy pożar" na młodej sosence. Zaatakował bez pardonu z takim impetem, że gałąź pękła. Na jego nieszczęście wplątała się w parostki i odchodząc z miejsca boju, targał na grzbiecie ten "przyozdóbek". Pękałem ze śmiechu :)))

Kabaret :)

Gdy wychodziłem z lasu, żegnał mnie, nieco mniej elegancko, stary kumpel - zając. To nie dość, że odmiana stacjonarna, to jeszcze leśna ;)

W ostatniej chwili zauważyłem fajne zjawisko! Zastanawiałem się jak to możliwe, że takie wielkie Słońce, mogło trafić tylko w to jedno wybrane w całym lesie drzewo? :)
Niewiarygodne! Nasza gwiazda oświetlała w tym momencie pół układu słonecznego i ... tę jedną sosnę!

 Taki ... "złoty strzał" ;)

Poza terenem Puszczy "złapałem" jeszcze tego żurawia startującego w stronę zachodzącego słońca.

A na sam koniec, gdy już było naprawdę ciemno, trafił mi się kozioł z bardzo długimi parostkami!

No i taki to wieczór się trafił. Do tego przeżyłem jeszcze opisane post wcześniej spotkanie z potworem ;)
Przyroda jest piękna ... czy ja już o tym pisałem? ;)