Słońce utknęło w czubie sikory!

Sikora czubatka - mieszkanka głębokiego lasu, jedna z najlojalniejszych towarzyszek moich wypraw.
Trudno mi ich nie wielbić. Są ciekawskie, są towarzyskie i niezwykle odważne.
Jeżeli chodzi o odwagę mają jeden z najwyższych wskaźników w przeliczeniu na gram ciała!
Wszelkim dzikim ssakom jest do nich ogromnie daleko. Swobodnie wytrzymują odległość około metra od człowieka.
Bynajmniej się wtedy nie chowają, wręcz odwrotnie - zalotnie akcentują swoją obecność i zainteresowanie.
Nigdy nie opuszcza mnie przekonanie, że malutkimi oczkami zaglądają głęboko w moje oczy.
Dziś jedna z ciekawszych sesji jaką z nimi miałem.

 Ileż miałem szczęścia by złapać światło słoneczne, które utknęło w istocie czubatki, w czubku!

 Już po tych dwóch zdjęciach byłem "full of satisfaction"

 Niezwykle rzadko to robię - ustawiłem pomiar na cienie.

 Karkołomność póz to w ogóle specjalność sikorowatych.

 Ciekawość.

 Czujność.

 Zaduma :)

 Bajeczne kolory otoczenia.

 Skok obunóż.

 I gwałtowny zwrot. Typówka.

 Niewyczerpalne źródło pożywienia.

To już nie czubatka, to poczciwa sroka, którą uchwyciłem akurat, gdy zamknęła się tzw. migotka czyli trzecia powieka charakterystyczna u wielu kręgowców, w tym u ptaków. Efekt godny horroru :)