Las czarował, a ja ...

Niedziela była łaskawa. Dotyczy to trzech kluczowych dla tej pory aspektów; pogody, owadów i obserwacji. Nieprzesadne ciepło pozwoliło mi zostać w lesie do jedenastej. Owady nie dokuczały zbytnio, choć spora tego dnia ilość wilgoci w powietrzu zdawała się zapowiadać zupełnie inny scenariusz.

Szedłem dla samego "iścia", dla bycia w lesie i niebycia w mieście, ot tak bezmyślnie dla samej przyjemności. Najwyraźniej do głosu doszedł Krzysiek-Hedonista i postanowił czynić sobie przyjemności.
Z osobliwego stanu bycia nikim i nigdzie wyrwała mnie poniższa scena.
To jedna z tych sytuacji, w której nagle czujesz, że ktoś/coś na ciebie patrzy.

Wychynął zza krzaczorów przyglądając mi się czujnie i ważąc fundamentalną dla niego kwestię - wiać, nie wiać, oto jest pytanie!

Powodowany potrzebą lepszej oceny mojego jestestwa jako potencjalnego źródła większego lub nieistotnego strachu, wychynął bardziej ...

Najwyraźniej uznał, że uczucie na jakie w najlepszym razie zasłużyłem to ignorancja, dzięki czemu obejrzałem go w pełnej krasie.

Oczywiście nie był sam.
Doświadczonej łani ocena mojej obecności zajęła znacznie mniej czasu :)

Szedłem cichutko ale jak wspominałem bezmyślnie. Z tego powodu dosłownie wlazłem na dziki ale nie byłem dość czujny by zdążyć je sfotografować.
Oto co mi pozostało jako pamiątka po spotkaniu.

Las mamił tego dnia tak bardzo, że nie umiałem się skupić na podchodzie.
Zresztą sami oceńcie czy można było o czymkolwiek myśleć ... się zastanawiać?

Nawet popularny krzyżak sprawiał wrażenie jakby zrezygnował z czujności.

Dawno nie zrobiłem tak długiej trasy. Oczarowany aurą szedłem i szedłem i szedłem,
a las czarował i czarował i czarował.


Gdy samotnie wśród drzew kroczysz,
nie myśl o niczym, On jest tu z tobą.
Spojrzysz na las, spotkasz się z sobą,
zrozum, On również patrzy ci w oczy ... 
KLM